శివోహం

శంభో...

నీవు నాకు ఎన్ని జన్మలిచ్చినా నేను పలికేది ప్రణవమే...

నాకు ఏ రూపమిచ్చినా వినిపించేదీ ప్రణవమే...

పశువునైనా పక్షినైనా ఇతరమైనా అణువణువూ నీ సన్నిధియే కదా...

ఏమరపాటుగా నన్ను జన్మలనుండి వదిలేసినా

నేనుండేది నీగుండె గూటిలోనే తండ్రి...

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

తెల్లవారుజామున లేచి పాదాలు నేలని తాకగానే...

ఇంకా భూమి మీదే ఉన్నాను అనే ఆనందం...

అంత పరమేశ్వరుడి కృపయే కదా...

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం

శివోహం

శంభో! నీ రాక నా కోరిక...

తీరిక చేసుకుని నాకోసం రావాలిక..

నన్ను నీతో తీసుకొని పోవాలికా...

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

నా మనసు పరిపరివిధాల పరిగెత్తుతూనే ఉంటుంది...

దానికి ఇంత  శివుడి విభూతిని పుస్తె చాలు...

అది శివ శివ అంటూ శివ నామ స్మరణ చేస్తూ శివుడి చుట్టే తిరుగుగుతూ ఉంటుంది...

ఓం శివోహం...సర్వం శివమయం

శివోహం

కలసి రాని కాలం తో కాళ్లకు బంధాలను కట్టుకుని ..

పరిగెడుతున్నాను కనపడలేదా...

బంధనాలు తెంచుకొలేని బంధీనై భాదలు నీతో మొరపెట్టుకున్నాను వినపడలేదా...

కాటేసే కష్టాలను ఎన్నేళ్ల ని మోయను..

మాటుగా తుడుచుకునే కన్నీళ్లను ఎన్నాళ్ళని దాయను....

ఎన్నని భరించను ఎంతని నటించను...

కనికరించి కరుణించు లేదా ఈ కట్టెను కడతేర్చు...

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

ఓం నమః శివాయ

రుద్రాయ‌

వాసుదేవాయ

శంభవే

శరణ్యాయ

అగ్రగణ్యాయ

త్ర్యబంకాయ

నీలకంఠాయ తే నమః

శివోహం

నా నుదుటి గీతలు వ్రాసినా దేవా దేవుడివి నీవు...

వ్రాసినవి చేరిపి తిరిగి వ్రాయగలిగినది నీవే చదవగలిగేది నీవే పరమేశ్వరా...

నా నుదుటి వ్రాత నీచేతి రాత ఎలా ఉందో చూసుకో నన్ను కాచుకో సర్వేశ్వరా...

మహాదేవా శంభో శరణు...