శివోహం

తొలిసంధ్యలో ఆరవిరిసిన అరవిందాలు మలిసంధ్యలో వాలి రాలిపోవడం సహజం...

అట్లే జనించాక మరణించడం కూడా సహజమే...

ఇది కాలధర్మం...

అయితే ఆ మరణం వెన్నెల్లో పూసిన పారిజాతాలు వేకువలో పరవశంగా పరమాత్మునిపూజకై రాలిపోయినట్లు ఉంటే ఆ జననంకు సార్ధకత ఉన్నట్లే...

ఇక మరుజన్మ లేనట్లే.

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం.

శివోహం

శివా!నీ సిగ వెన్నెలకు  నెలవయ్యింది

నీ కరుణను తెలిపెడి ఋజువయ్యింది

నీ శరణము వేడగ అభయమయ్యింది

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

ఒక్కసారి ఓం నమః శివాయ అనండి...

స్వచ్ఛమైన ఆ పేరులోనే...

దాగుంది జీవితం అంతా...

ఆ నామాన్ని స్మరిస్తే చాలదా...

మనకి జీవితం ఆనందమయం కదా మిత్రమా...

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం.

శివోహం

శంభో...

నన్ను దిద్దుకో...

నీ దాసునిగా మలచుకో...

నీవాడిగా చేసుకో...

నేను నిన్ను మరిచిపోకుండా గుర్తు చేస్తూ...

నీ భక్తజనం లో ఒకడిగా నీవు నన్ను గుర్తు పెట్టుకో...

నీ గుండెలకు హత్తుకో...

నీ చెంత నిలుపుకో...

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

శివా!చిత్తంలో చిరు దీపమై వెలిగేవు

విశ్వంలో విరాట్ తేజమై ప్రభవించేవు

రెండూ అభేదమే ఆ ఎఱుక ప్రమోదమే

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

బంధాలు కొన్ని ఋణాలు తీరగానే బంధ విముక్తి అవుతాయి...

వారి నుండి దూరం పెరుగుతుంది...

కొన్ని రుణాలు జన్మ జన్మల నుండి వస్తూ ఉంటాయి...

అవే తల్లిదండ్రుల ఋణం, ఋషుల రుణం,దేవతా ఋణం...

ఇవి ఎప్పుడూ వెంటే ఉంటాయి.

మంచితనం, మానవత్వం, దయ ,పాప భీతి, భక్తి,భయం తో జీవితాన్ని ఆ దేవదేవుని పాదాల శరణు వెడితే జీవితం లో శాంతి ఆనందం లభిస్తుంది...

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం.

శివోహం

పిలవగానే పలికే దేవుడవు...

రాగానే వరాలనిచ్చే హితుడవు...

ఆపదలలో కాపాడే స్నేహితుడవు...

పేదవాడికి సైతం అందుబాటులో ఉండే భోళాశంకరుడవు...

సంపదలెన్ని ఉన్నా, మౌనవిరాగివై లోక కళ్యాణం

కోసం తపమాచరించే మహానుభావుడవు...

ఏతీరున నీతత్వము అర్ధం చేసుకోగలం...

నీరూపు మాటెలా ఉన్నా...

నీ పంచన నిలిచేలా చూడు తండ్రి...

మహాదేవా శంభో శరణు...