శివోహం

శివా!అక్షుల కందని నిటలాక్షా

అక్షయ మైనది నీ రక్ష

విలక్షణ మైనది నీ శిక్ష

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

శివా!నా వదనమున వెలుగులు విరిసె

నీ పదమున నే పదములు పలుక

నీ సధనమే మా గమ్యం ఈ ఎఱుకను పెంచు

మహేశా . . . . . శరణు

శివోహం

శివా!నీ స్మరణే రక్షణ సూత్రం

ఆచరణే అందుకు నిదర్శనం

సఫలం కానీ సుపధం నెరిగి

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

భగవంతుడు బలీయమైన సంకల్పంతో ఈలోకాన్ని నడిపిస్తూ వున్నాడు. బండ్లను ఓడలు చేయడం, ఓడల్ని బండ్లు చేయడం ఆయనలీల. ఏదో ప్రాసాదించాడని పరవశించేలోపే. మరేదో పట్టిలాగేసుకుంటాడు . బ్రతుకు ఎడారిలో వైరాగ్య జ్వాలలు రగులుతున్న వేళ ఎక్కడో సుదూరంగా సుఖాల ఎండమావుల్ని చూపిస్తాడు. మనం ఆశించేది ఒకటైతే, ఆయన శాసించేది మరొకటి. అయితే, అంతిమంగా భగవంతుని ప్రతిచర్య వెనుకో పరమార్ధం దాగి వుందనీ, ఆయన శిక్షలు వేసేవాడు కాదని, శస్త్రచికిత్సకుడేనని అర్ధమౌతుంది. ఆయన చేసే గాయాలు తాత్కాలికంగా బాధించినా, శాశ్వతంగా మనల్ని స్వస్థత పరుస్తాయని విదితమవుతోంది - స్వామి జ్ఞానదానంద 

శివోహం

అణువు అణువున వెలసిన నీవు మాకు అగుపించేది ప్రకృతిలో...

ఆ ప్రకృతి పరవశములోనే మాకు వినిపించేది నీ ప్రణవనాదమే...

ఓంకారము బ్రహ్మ విష్ణు మహేశ్వర స్వరూపమై శబ్దముగ శక్తి ఉద్భవించు చున్నది...

అన్నిటికీ మూలాధారుడవు నీవే కదా శంకరా...

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

శివా! చేరువలోనే వున్నావు

చెవులకు వినిపిస్తున్నావు

చూపుకేలనో చిక్కకున్నావు

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

అణువు అణువున వెలసిన నీవు మాకు అగుపించేది ప్రకృతిలో...

ఆ ప్రకృతి పరవశములోనే మాకు వినిపించేది నీ ప్రణవనాదమే...

ఓంకారము బ్రహ్మ విష్ణు మహేశ్వర స్వరూపమై శబ్దముగ శక్తి ఉద్భవించు చున్నది...

అన్నిటికీ మూలాధారుడవు నీవే కదా శంకరా...

మహాదేవా శంభో శరణు.