శివోహం

శివా!నెత్తిన గంగ  నుదుటున నిప్పు

గొంతున విషము గుండెల నిండా ప్రేమ

అంతా విచిత్రం నీ వెంతో చిత్రం

మహేశా......శరణు.

శివోహం

కేరింతన నవ్వుతున్న పసిపాపల నిండి ఉన్న ఆనందం నీ రూపం...

కొండకోనల వంపులలో సవ్వడైన సెలయేటి సోయగాలే నీ రూపం.

హరిహారపుత్ర అయ్యప్ప శరణు.

ఓం పరమాత్మనే నమః.

శివోహం

శివా!నీ పేరులన్ని పేరులా కూర్చేను

పేరు పేరున ఆ పేరు పరిమళించేను

ఆ పేరులు నీ మెడలోన వేసి మరిసేను

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

చాలా కష్టమైన పని మనసులో ఏడుస్తూ కంటితో నవ్వడం.

శివ నీ దయ.

శివోహం

అద్దంలోని బింబాన్ని చూసి తృప్తిగా ఉన్నా...

అంతరాత్మలో నీవే నని బ్రమతో ఉన్నా...

శరణాగత వత్సలుడనై వేచి యున్నా...

ఆత్మార్పణ చేయుటకు వెనుకాడకున్నా...

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

శివా ! హాలాహలం నీకు నేరేడు పండు

ప్రకృతి జగద్ధాత్రి నీకు మారేడు పత్రి

బ్రహ్మాండాలు మారేడు పండు

నీ ఆటలో నిను కనుగొనని నేను అరటిపండు

శివా ! నీ దయ

శివోహం

శివా!తమోగుణం తన్నుకొస్తుంటే

రజోగుణం రంకెలేస్తుంటే

సత్వగుణం నిత్యమవనీ నాయెడల

మహేశా . . . . . శరణు .