Friday, March 26, 2021

ఆధ్యాత్మికత’ అంటే ఏమిటి?

ఆధ్యాత్మికత’ అంటే ఏమిటి?

జీవితాన్ని పూర్తి తప్పుగా అర్థం చేసుకున్న వారి నుంచే ‘వైరాగ్యం’ అనే మాట వస్తుంది. ఇలాంటివారి మూలంగానే ప్రపంచంలో చాలామందికి ఆధ్యాత్మికత పట్ల ఒక విధమైన ఏవగింపు వచ్చేసింది. అసలు, ‘ఆధ్యాత్మికత’ అంటే ఏమిటి? ‘ఆధ్యాత్మికత’ అన్నది ‘జీవితం పట్ల ఏ ఆసక్తీ లేని వారికేనని’ ప్రస్తుతం చాలామంది అనుకుంటున్నారు. ఇది పొరపాటు. నిజానికి ‘ఆధ్యాత్మికత’ అంటే, ఈ సృష్టిలోని ప్రతిదాన్నీ మీరు తెలుసుకోవాలని అనుకుంటున్నారని అర్థం. ‘ఆధ్యాత్మికత’ అంటే, మీ ఆసక్తి కేవలం భౌతిక జీవితం గురించే కాదు, జీవితంలోని అన్ని కోణాల గురించీ అని.
కానీ, కొందరు అర్థం చేసుకునేది వేరే రకంగా ఉంటున్నది. అలాంటివారి అభిప్రాయం ప్రకారం, మనిషి ఆధ్యాత్మిక మార్గంలో ఉండాలంటే, ‘సరిగా తినకూడదు, సరిగా బట్టలు కట్టుకోకూడదు, సరిగా జీవించకూడదు. అణగిపోయి ఉండాలి లేదా కనీసం అలా కనపడాలి’ అని. మీరు ఆనందంగా, సంతోషంగా ఉంటే, జీవితాన్ని ఆస్వాదిస్తుంటే, మీరు ఆధ్యాత్మికులు కాదని అలాంటివారు అనుకుంటారు. ఎప్పుడూ చిరునవ్వు ఎరుగని మేకపోతులా, గంభీరంగా ఉంటేనే.. మీరు ఆధ్యాత్మికులని వారు అనుకుంటారు. ఇదంతా వైరాగ్య సిద్ధాంతాల మూలంగా వచ్చిన ఆలోచనల పర్యవసానం. మనుషులు ఈ భూమ్మీదికి వచ్చింది జీవించటానికి, తప్పించుకోవడానికి కాదు. ‘ఆధ్యాత్మికత’ అంటే, ‘మీరు జీవితంలోని పైపై మెరుగులతో సరిపెట్టుకునేవారు కాదని, జీవిత మూలాల్లోకి వెళ్లి తెలుసుకోవాలన్న ఆసక్తి ఉన్నవారని’ సరికొత్తగా అర్థం చేసుకోవాలి. వైరాగ్యంతో మీరు జీవితాన్ని తెలుసుకోలేరు. పూర్తి ఆసక్తి చూపితేనే జీవితసారాన్ని అనుభవంలోకి తెచ్చుకోగలరు. జీవితం మీద మీ ఆసక్తి ప్రస్తుతం ఉన్నదానికంటే చాలా ఎక్కువ కావాలి. అప్పుడే అసలైన ఆధ్యాత్మికతకు మార్గం సుగమం అవుతుంది. అంతేకానీ, జీవితాన్ని తప్పించుకుందామనుకుంటే మాత్రం మీరు తప్పు దారిలో ఉన్నట్టే లెక్క.
రవీంద్రనాథ్‌ ఠాగూర్‌కు ప్రకృతి అన్నా, జీవితం అన్నా చాలా ఇష్టం. ఆయన ముసలితనంతో మంచం పట్టాడు. అప్పుడు కొందరు స్నేహితులు ఆయన చుట్టూ చేరి ఇలా అన్నారు- ‘అవసాన కాలం సమీపించింది. కాబట్టి, భగవన్నామ స్మరణ చేసి భగవంతుణ్ణి ముక్తి కావాలని కోరుకోండి’. అప్పుడు ఆయన ఏమన్నారంటే, ‘ముక్తిని నేనేం చేసుకోను. నాకు మళ్లీ మళ్లీ ఇక్కడకు రావాలని ఉంది. మీరే చూడండి, ఈ ప్రపంచమెంత అద్భుతంగా ఉందో. ఈ ప్రకృతి ఎంత దయకలదో చూడండి, నిజంగానే భగవంతుడుంటే ఈ ప్రకృతితో ఉండటానికి నన్ను మళ్లీ మళ్లీ ఇక్కడకే పంపమని అడుగుతాను’ అన్నాడు. అంతలా జీవితంతో మమేకమైన వారికే జీవిత పరమార్థం తెలుస్తుంది, మిగతా వారికి కాదు.
ప్రఖ్యాత శాస్త్రవేత్త న్యూటన్‌కూ ఇలానే జరిగింది. మృత్యువు సమీపించినప్పుడు ఆయన- ‘నాకు ఈ సైన్స్‌ అంటే ఏమీ తెలియదు. నేను సముద్రపు ఒడ్డున గవ్వలు ఏరుకోవటంతోనే నా జీవితాన్ని వ్యర్థం చేశాను. అసలైన సముద్రాన్ని ఇంకా అన్వేషించనే లేదు. నాకు సముద్రాన్ని అన్వేషించే అవకాశం మళ్లీ వస్తే బాగుండు..’ అన్నాడు. ఇలాంటివారంతా జీవితాన్ని బాగా ఆస్వాదించినవారు. అంతేకానీ, జీవితంపై నిరాసక్తతతో ఉన్నవారు కాదు. కనుక, నిజమైన ఆధ్యాత్మికతలోకి వెళ్లాలంటే, ముందు లభించిన ఈ జీవితాన్ని ఆస్వాదించండి, అప్పుడు ‘సత్యాన్వేషణ’ తేలికవుతుంది!

సద్గురు జగ్గీ వాసుదేవ్

నమస్తే తెలంగాణ నుండి సేకర

Thursday, March 25, 2021

శివోహం

శివ!!!
గమ్యం తెలియని తోడు లేని ప్రయాణం నాది...
అయోమయ ప్రయాణాని కి అర్థం లేని తొందర...
అదే జీవితం నా జీవితం...
భయాలతొ బాధల బరువు తొ
సాగే ఒంటరి నడక లో...
నా శాశ్వతమైన తోడు నీవని...
ఏరికోరి ఎన్నుకున్న నిన్ను...
పాల ముంచిన నీట ముంచిన నీదే భారం...

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

శివ!!!
నీది నాది ఒకటే కోరిక తండ్రి...
కనులు తెరిచి ఉన్నపుడే నిన్ను చూడలని నేను...
నేను కనులు మూస్తే నన్ను చూడలని నువ్వు...
ఎదురుచూపులకు మోక్షం ఎప్పుడో
శివ నీ దయ తండ్రి....

మహాదేవా శంభో శరణు

శివోహం

త్రినేత్రమును దాచే రేఖలివి...
ఆరేఖల అనుగ్రహమున ఆదృష్టి...
అంతరములో పయనింపచేసిన తేజముతో నుదుటి గీతల రాత...
ఏదైనా తనివితీరా అనుభవించే...
తీరున తనువు మారుతుంది శివా...
నామనో నేత్రమును నీవిబూధి రేఖలతో బలీయము చేయవా...
నీతత్వమే నాకు సంపదగా బహూకరించవా మహేశ్వరా...

మహాదేవా శంభో శరణు...
ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం

శివోహం

సర్వకాల ..
సర్వావస్థల్లో...
నాతోడు వుండే...
నా సన్నిహిడు...
స్నేహితుడు...
నా స్వామి ఒక్కడే...
నా స్వామి ని మించిన ఆప్తుడు, స్నేహితుడు నాకు
ఈ ధరాతలంలో మరియొకరు లేరు...

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం

జై శ్రీరామ్

హనుమ!!!
నీ మనసు మానవ సరోవరం....
నీ తేజస్సు హిమాలయం....
నీ రూపం రుద్రరూపం...
నీ శౌర్యం ప్రభాదివ్యకావ్యం....
నీ నామస్మరణ సర్వ దుఃఖ పరిహారం... 

జై శ్రీరామ్ జై జై హనుమాన్
ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం

శివోహం

ఓం కారేశ్వర...
ఉమామహేశ్వర...
రామేశ్వర...
త్రయంబకేశ్వర...
మహాబలేశ్వర...
మహాకాళేశ్వర...
ముక్తేశ్వరయా
నమః శివాయ నమః

  బాహ్యంలో నా నేను ఊరేగుతూ... అంతరంలో నా నేను కు దూరమై... ఎటూ చేరలేని అవస్థలు, తీరని బాధలు... నన్ను ఓ దరికి చేర్చవా పరమేశ్వరా.. మహాదేవా శంభో...