శివోహం

మనం అంతమయ్యే వరకు...

అన్ని అనుభవించాల్సిందే...

అవి  బాధలైనా ,సంతోషలైన...

ఎందుకంటే ఆపదకి  సంపద నచ్చదు...

సంపదకి బంధాలు నచ్చవు...

బంధాలకి  బాధలు నచ్చవు...

బాధలు లేని బ్రతుకే లేదు...

బ్రతుక్కి చావు నచ్చదు...

ఇన్ని నచ్ఛకున్నా మనల్ని నలుగురు మోసే వ్యక్తుల మనసులో ప్రేమ సంపాదించనప్పుడు మనం  బ్రతికివున్న శవమే....

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం

శివోహం

నా హృదయంలో తిష్టవేసి కూర్చున్నది నీవే....

నా ఆవేదన ను అరదనగా అందుకునే దేవదేవుడు నీవే...

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

అమ్మ కడుపులో ఆడుకొని

ఓడ్యాణ పీఠాన్ని దాటుకుని

విశ్వమంత నీ ఒడిలో ఎదిగిన నాకు ఈ పాశాలు, కట్టులు నన్నేమి చేయగలవు శివ...

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

నా హృదయంలో తిష్టవేసి కూర్చున్నది నీవే....

నా ఆవేదన ను అరదనగా అందుకునే దేవదేవుడు నీవే...

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

ఉరకల పరుగుల ప్రపంచంలొ...

గమ్యం తెలియని ప్రయాణంలొ నా కాళ్లు పరుగెడుతున్నాయి.

పరుగాపితే ప్రయాణం ముగిసిపొతుందనే భయం... పయనం ఎటువైపో తెలియకపోయినా పరుగె అలవాటైపోయింది...

ఈ పరుగుపందెంలొ నా నీడ కూడా నాకు ఎదురు నిలవకూడదు అనే కసితొ పరుగెడుతున్నా....

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

నీ ఆరాధనే నా ధనము...

నీ దర్శనమే నాకానందము..

శివా నామ స్మరణే నా సంతోషము...

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

భయమును  సృష్టించేవారు, తీసేసే వారు పరమాత్మే.  కనుక  మనమెప్పుడు పరమాత్మని  ప్రసన్న వదనంతో వున్న మూర్తియై కనపడమని కోరుకోవాలిట. కష్టము కలిగించే వాడు పరమాత్మే, కష్టాన్ని తీసేసే వాడు పరమాత్మే. కష్ట కాలములో తనని మర్చిపోయేటట్టు చేసేది పరమాత్మే. మనస్సులో పరమాత్ముని పాదములు  వదలకుండా పట్టుకుని, నన్ను మన్నించి నీ  త్రోవలో నన్ను పెట్టుకో అని మనః స్ఫూర్తిగా ప్రార్దించినట్లైతే, అయన సంతోషించి, మనకు  కలిగిన గాయాన్ని మాన్పించి యధా మార్గంలో పెడతారు. 

ఓం శివోహం...సర్వం శివమయం