శివోహం

కట్టె కొనల కడ...

కడ చూపులేల శివా...

తనువు కాలిపోక ముందే...

నా కనులు తెరిపించు...

నిన్ను చూపించు...

మహాదేవా శంభో శరణు

శివోహం

జీవుడికి మరణం జననం లాంటివి ఉండవు...

పాత బట్టలు తొలగిస్తూ కొత్త బట్టలు ధరిస్తు

మరో జన్మ మరో తలిదండ్రులు మరో బంధనాలు

ఇలా మారుస్తూ వెళ్తూ ఉంటాడు...

ఆది అంతు లేని  ప్రయాణం

గమ్యం తెలియని జీవనం

ఈ జీవుడి అనంతమైన యాత్ర 

ఈ జీవాత్మ ఆ పరమాత్మ తో అనుసంధానం చెందేవరకూ ఈ జీవన యాత్ర అలా అలా సాగుతూ పోవాల్సిందే ఎంత కాలమో కదా ఈ దేహ ధారణము

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం

శివోహం

శివా!పంచ భూతాలుగా అంతటా ఉండి

పంచ ప్రాణాలుగా నాలోన నిండి

మెరుగైన వైలుగువై మెరిసిపోతున్నావు

మహేశా . . . . . శరణు

శివోహం

తేజో వంతులలో తేజస్సు బలం అందించి కాపాడు వాడవు...

సమస్త   భూతములు, సృష్టి అధీనములో ఉంచుకొన్న వాడవు...

ప్రకృతినీ అనుకరించి ప్రకాశింప చేసేవాడవు...

రామభక్త హనుమా నీవే శరణు...

శివోహం

శంభో...

సాధారణ మానవుడిగా పాపాల కుపము అనే చికటి పొరలో చిక్కుబడిపోయాను...

నా మనసు అజ్ఞానం, అహంకారం కామా క్రోదాది ఆరుగురు మిత్రులతో స్నేహం చేస్తూ నన్ను  నీ నుండి దూరం చేస్తుంది...

జన్మనిచ్చిన తండ్రి నీవు నాకింత జ్ఞానం ఇచ్చి నీ దరికి చేర్చుకో శివా......

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

శివా!దేహ భావన దగ్ధమవనీ

ఆత్మ భావన నిలిచిపోనీ

అంతటా నిన్ను చూడనీ

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

శంభో...

నిన్ను తప్ప అన్యుని తలవను...

నీవే శరణు నీదే రక్ష.