శివోహం

అలసిపోతున్నాను శివా విశ్రాంతి ఈయవా ఈశ్వరా

ఒకడిని పంపి జతకలిపి ముగ్గురను చేసి బంధాల బరువులు పెంచి బాధ్యతల లోతులలో పడేసి

ఈదమంటే ఎలా శివా...

నిన్ను స్మరించే సమయమే ఈయవా...

నిత్యం నీ నామాలాపన చేసేది ఎలా...

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

శంభో...

అఖిల లోకములకు మూలం నీవే... 

సకల శాస్త్రముల సారమూ నీవే... 

అష్ట ఐశ్వర్యములకు అధిష్టానం నీవే... 

ఓ శంకరా ! దేవతా సార్వభౌమా... 

సర్వ శక్తి సంపన్నుడవు నీవు... 

నను కరుణించుట భారమా తండ్రీ... 

నీ దయకు నేను తగని వాడినా.... 

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

ఓ కన్నీటి బొట్టు జారినాక కానీ తెలియలేదు మహాదుఃఖం నన్నావహించిందని...

ఆ దుఃఖాన్ని నీ నామం అనే చిరునవ్వుతో బందించా...

హరిహర పుత్ర అయ్యప్ప శరణు.

శివోహం

శివా!నాకేదో తెలుసుకోవాలని ఉంది

నీతో ఏదో చెప్పాలని ఉంది

సతమతమవుతున్నా, శరణమంటున్నా

మహేశా .  . . . . శరణు .

శివోహం

కట్టె కొనల కడ...

కడ చూపులేల శివా...

తనువు కాలిపోక ముందే...

నా కనులు తెరిపించు...

నిన్ను చూపించు...

మహాదేవా శంభో శరణు

శివోహం

జీవుడికి మరణం జననం లాంటివి ఉండవు...

పాత బట్టలు తొలగిస్తూ కొత్త బట్టలు ధరిస్తు

మరో జన్మ మరో తలిదండ్రులు మరో బంధనాలు

ఇలా మారుస్తూ వెళ్తూ ఉంటాడు...

ఆది అంతు లేని  ప్రయాణం

గమ్యం తెలియని జీవనం

ఈ జీవుడి అనంతమైన యాత్ర 

ఈ జీవాత్మ ఆ పరమాత్మ తో అనుసంధానం చెందేవరకూ ఈ జీవన యాత్ర అలా అలా సాగుతూ పోవాల్సిందే ఎంత కాలమో కదా ఈ దేహ ధారణము

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం

శివోహం

శివా!పంచ భూతాలుగా అంతటా ఉండి

పంచ ప్రాణాలుగా నాలోన నిండి

మెరుగైన వైలుగువై మెరిసిపోతున్నావు

మహేశా . . . . . శరణు