శివోహం

అస్త్రము తెలీదు , శస్త్రము తెలీదు 

శాస్త్రము అసలే తెలీదు 

నిమిత్త మాత్రుణ్ణి , నిర్నీత సమయాన్ని 

సద్వినియోగ పరుచుట తప్ప 

నాకు ఏమీ తెలియదు శివ కానీ

హృదయ పూర్వకముగా నిన్నే ఆరాధిస్తున్నా

మహాదేవా శంభో నీవే శరణు...

శివోహం

శివా!నీవు కన్ను తెరిచి మూసినంత కల్పాంతం

నేను కన్ను తెరిచి మూసినంత జన్మ అంతం

ఆద్యంతములు లేని నీవే నిత్యం సత్యం

మహేశా. . . . . శరణు.

శివోహం

భక్తికి అహం అతి పెద్ద ప్రతి బందకం... 

ఎందుకంటే అది తాను శరణాగతి చేయకుండా అది తరుచు అడ్డుపడుతుంది... 

అందుకే మానవుడు అహాన్ని నశింపజేసుకున్నపుడు మాత్రమే ఈశ్వరునికి నిజమైన శరణాగతి చేయగలడు... 

మాటిమాటికి ఈశ్వరుని గురించి ఆలోచించడం మరియు గురువు చెప్పిన ఆధ్యాత్మిక మార్గం లో కచ్చితమైన సాధన చేయడం అనేది దీర్ఘకాలం లో అహాన్ని నసింపజేసి భక్తిని పెంపొందిస్తారు... 

ఓం శివోహం సర్వం శివమయం

శివోహం

భగవంతుడు మనతో నిరంతరం అత్యంత సన్నిహిత సంబంధంతో మెలిగే ఒక అద్భుత మహిమ గల వ్యక్తి అని వెంటనే గుర్తించండి...

అప్పుడు మీరు అతనిని ఒక సాటి మిత్రుడైన వ్యక్తిగా దర్శించగలరు...

దేవుడు తనంత తానుగా మనిషిని మార్చడు...

కానీ మనిషి తనను ప్రార్థిస్తే అతడికి తన దైవత్వాన్ని అనుగ్రహిస్తాడు...

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం

శివోహం

శివా!ఇద్దరం చెరొకటీ తీసుకుందాం

నిన్ను కొలిచే భాగ్యం నాకు

నన్ను కాచే భారం నీకు....సరేనా.

మహేశా ..... శరణు.

శివోహం

శంభో...

నీవు ఉన్నావు...

నన్ను చూస్తున్నావు...

నా చర్యలు గమనిస్తూ సాక్షిగాఉన్నావు...

సర్వజ్ఞుడివి...

సర్వాంతర్యామివి...

అయిన నీకే నా మనసును ,తనువును నీకు అంకితం చేస్తూ ఉన్నాను శంకరా...

నాకు నీవే గతి...

నీకే శరణు...

శివోహం

శంభో...

నిరంతరం నీ నామ రూప వైభవ స్మరణ లో మా జీవితాలు వర్దిల్లెలా...

ప్రతీ ఉదయం మా హృదయం నిన్ను పూజించి సేవించి భావించి పవిత్ర వేదిక అయ్యేలా...

తగిన యోగ్యత ను మాకు అనుగ్రహించు తండ్రీ...

మహాదేవా శంబో శరణు.