శివోహం

నువ్వు నీ సొంత కాళ్లపై నిలబడి ఉన్న కొంచెం ఇతరులను గౌరవించడం నేర్చుకో మిత్రమా ఎందుకంటే మరణించిన తరువాత నీ సొంత కాళ్లతో స్మశానం కు చెరుకోలేవు కదా...

ఓం నమః శివాయ

శివోహం

ఆత్మ శుద్ధి లేకుండా శరీరాన్ని ఒక్కటే శుద్ధి చేసుకొని గుడికి వెళ్లి భగవంతుడా నన్ను కాపాడు అని ప్రయోజనం లేదు...

ఓం నమః శివాయ.

శివోహం

కోపం రావడం మానవ సహజం అయితే కోపాన్ని ఎప్పుడు ఎక్కడ ఎవరి మీద ప్రదర్శించాలో తెలుసుకోవడమే విజ్ఞత...

ఓం నమః శివాయ

శివోహం

ఉరకల పరుగుల ప్రపంచంలొ...

గమ్యం తెలియని ప్రయాణంలొ నా కాళ్లు పరుగెడుతున్నాయి.

పరుగాపితే ప్రయాణం ముగిసిపొతుందనే భయం... పయనం ఎటువైపో తెలియకపోయినా పరుగె అలవాటైపోయింది...

ఈ పరుగుపందెంలొ నా నీడ కూడా నాకు ఎదురు నిలవకూడదు అనే కసితొ పరుగెడుతున్నా....

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

నిజాయితీగా లొంగిపోవడం అనేది...

జ్ఞానోదయానికి అసలు రహస్యం...

తాను ఎంత గొప్ప వ్యక్తి అయినా...

తనను తాను శ్రీరామ చంద్రుడికి అర్పించుకున్న గొప్ప భక్తుడు ఆంజనేయుడు...

నిజాయితీగా ఆ తన దైవానికి లొంగిపోయినప్పుడే మనలోని అహం నాశనమవుతుంది...

జై శ్రీరామ్. జై జై హనుమాన్

శివోహం

మాయ నిన్ను మళ్ళీ మళ్ళీ కప్పుకోకుండా ఉండాలంటే గురువులతో సజ్జనులతో సాంగత్యం ఉండాలి...

నీకు వేరే దారి లేదు మిత్రమా.

ఓం నమః శివాయ.

శివోహం

నా దగ్గర ఏమి లేవు నీకు ఇవ్వడనికి...

శూన్య హస్తాలు తప్ప...

నమక చమక సోత్రాలు రాదు...

నీ నామ స్మరణ తప్ప...

శివా నీ దయా తండ్రి...