శివోహం

మాతృదేవో భవ...

పితృ దేవోభవ...

శివోహం

శివా!చూస్తున్నాను , చూస్తున్నాను

నీ దర్శనానికై ఎదురు చూస్తున్నాను

ఎదను చూడగ నిన్ను ఎదురీదుతున్నాను

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

త్రిదళం త్రిగుణాకారం త్రినేత్రం చ త్రియాయుధం త్రిజన్మ పాప సంహారం ఏకబిల్వం శివార్పణం

శివోహం

మనిషి జీవితం దుఃఖమయం

తల్లి గర్భంలో ఉన్నప్పుడు పూర్వ జన్మ జ్ఞానం ఉండడంతో అయ్యో పుణ్యం సాధన చేయకుంటిని అని దుఃఖిస్తాడు.

ఈ గర్భస్తు నరకం నుండి ఎప్పుడు

బయటపడితే మళ్ళీ పదార్థ ప్రపంచంలో పడతానని  దుఃఖిస్తాడు.

బయటకి రాగానే కన్నీళ్లు పెట్టుకుంటే పూర్వ జ్ఞానం పోయిందే అని  దుఃఖిస్తాడు.

తల్లి పాల కోసం ఆకలితో  దుఃఖిస్తాడు

శిశు ప్రాయంలో ఏది చెప్పాలన్నా  ఏడుపు తప్ప వేరే మార్గం లేదు.

బాల్యం వచ్చేసరికి విద్య బుద్ధులు

నేర్పించడానికి పాఠశాలకు పంపుతారు విషయం పెరుగుతుందని దుఃఖిస్తాడు.

యవ్వనం రాగానే ఆకర్షణ మొదలవుతుంది ప్రేమ కోసం దుఃఖిస్తాడు.

ఉద్యోగం రాలేదని దుఃఖిస్తాడు.

ఇక్కడ విచారణ చేయాలి ఎందుకు ఎలా జరుగుతోందని అప్పుడే జ్ఞానం కలుగుతుంది  అంతేకాని ఆత్మ హత్య చేసుకోరాదు.

పెళ్లి చేస్తే స్వేచ్ఛ పోయినదనిదుఃఖిస్తాడు.

భార్య బిడ్డలు మాట వినలేదని దుఃఖిస్తాడు.

పక్క వాళ్ళ కంటే మనం తక్కువగా ఉమ్నమని దుఃఖిస్తాడు.

వ్రిద్ధాప్యం వచ్చాక నవారు నన్ను చూడలేదని దుఃఖిస్తాడు.

ఆఖరికి మరణ సమయంలో కూడా ఈ వదలడం ఇష్టం లేక అందరి మీద మమకారం పెంచుకుని అయ్యో వాళ్లకు ఓ దారి చూపించకుండా పోతున్నానని దుఃఖిస్తాడు.

శివోహం

ఏ నమ్మకంతో నువ్వు ఉదయాన్నే లేస్తావని అలారం పెట్టుకుంటున్నావో అదే నమ్మకంతో ఏదో ఒకరోజు నీ జీవితం నువ్వు కోరుకున్న విధంగా మారుతుంది అని గట్టిగా నమ్ము...

అలా జరగాలంటే నీకు కావాల్సిందల్లా ఓర్పు, సహనం..

గొంగలి పురుగు ఒక్క రాత్రిలోనే సీతాకోక చిలుకగా మారలేదు అన్న నిజం నువ్వు గ్రహించాలి...

కాలం పెట్టిన సహన పరిక్షలో నువ్వే నెగ్గాలి..

ఎందుకంటే మంచి విషయాలు అంత తేలికగా పూర్తి కావు కాబట్టి నీ కర్తవ్యాన్ని పూర్తి చేసి, సహనానికి ఆశ్రయం ఇవ్వు బద్ధకానికి కాదు..

గుర్తుంచుకో మిత్రమా

నువ్వు త్వరగా లేచినంత మాత్రాన సూర్యుడు ముందుగా ఉదయించడు., దానికి సమయం రావాలి మనకు సహనం ఉండాలి.

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం.

శివోహం

శివా!ఆకారానికి అందని నీవు ఓం కారాన ఒదిగేవు సృష్టికి శ్రీ కారం నీవు పంచాక్షరిలో ప్రభవించేవు

సకల జీవుల శోభించేవు ఆది దేవునిగ తెలిసేవు

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

నా నింగిలో నీడ నువ్వే...

నను నిలిపి ఉంచే నేల నువ్వే...

నను తడిపే వాన నువ్వే...

ముంచెత్తే వరద నువ్వే...

చీకటి నువ్వే.. 

వేకువ నువ్వే.. 

సంద్రం నువ్వే.. 

తీరం నువ్వే.. 

ప్రకృతి నువ్వే.. 

ప్రళయం నువ్వే...

ఆశ నువ్వే...

తుది శ్వాస నువ్వే హరా...

బతుకాట ఇక చాలు రా...

నీ పిలుపు కోసం కడపటి వాకిట కాచుక్కూచున్నా...

నీ నుంచే విడివడిన నే నీలోకే ప్రవహించేస్తున్నా...

మహాదేవా శంభో శరణు...