శివోహం

శిక్షించడం దైవ నిర్ణయం కాదు...

పరీక్షించడమే దైవ మార్గం...

చేసిన కర్మలకు పశ్చాత్తాపం పడడమే...

మనిషి చేయగలిగిన కర్మమార్గం...

ఓం పరమాత్మనే నమః.

శివోహం

వందే వాంఛిత లాభాయ చంద్రార్ధకృతశేఖరాం...

వృషారూఢాం శూలధరాం శైలపుత్రీ యశస్వినీమ్...

ఓం శైలపుత్రినే ( బాలా త్రిపుర సుందరి) నమః

ఓం

ఒక అంకం  ముగిసిపోతున్నది

నీవు ఏర్పరచిన జగన్నాటక రంగంలో 

ఒక పాత్ర ముగిసిపోతున్నది 

పాత్ర ఔచిత్యంలో నేను నా పాత్రకు 

న్యాయం చేసానో 

నటించానో 

జీవించానో 

నిర్ణయించే సమయం ఆసన్నమైంది 

ఏమి పొందానో 

ఏమి కోల్పోయానో 

ఏమి కోరుకున్నానో 

ఏమి ఆశించానో 

ఏమి వదులుకున్నానో 

ఏమి వదలకున్ననో 

ఏమీ జ్ఞప్తికి లేవు 

నా అస్థిత్వానికై 

పడిన తపన 

పొందిన ఆరాటం 

జరిపిన జీవన పోరాటంలో

నీ అస్థిత్వాన్ని గమనించక 

వృధా పరచిన కాలమెంతో 

నా అజ్ఞానాన్ని 

మన్నించి కరుణించు 

ఎంతో ఆరాటపడి 

ఎన్నో సంపాదించా 

విలువైన నీ సన్నిధి వదిలి

వెలలేని విషయాలను పట్టుకున్నా 

అంకెను వదిలి 

సున్నాలను మాత్రమే ఎర్పరచుకున్న

నా అమాయకత్వాన్ని 

దయతో మన్నించు 

అవసరమైన 

నీ అనుగ్రహాన్ని మాత్రము మరచి

అనవసరమైన 

ప్రతి విషయంలో మైమరచిపోయా 

శాశ్వతమైన నీ బంధాన్ని వదిలి

అశాశ్వతమైన బంధాలకు బందీయైన 

నా మూర్ఖత్వాన్ని 

వాత్సల్యంతో మన్నించు 

పశ్చ్యాత్తాపముతో పరితపించే జీవులకు 

నీ పద కమలముల శాశ్వత సన్నిధి ఒసగగల 

బోళా శంకరుడివని నమ్మి 

అవసాన సమయములో అర్ధిస్తున్నాను తండ్రీ 

నీ చరణ సన్నిధే నా పెన్నిధి గా మార్చు 

ఈ జన్మకైనా మరే జన్మకైనా 

నీవే నా తండ్రివై తోడు నీడగా నడిపించి 

నీచెంతనే నిలిచేలా అనుగ్రహించే 

బాధ్యత 

భారము నీదే

శివయ్యా  :'

శివోహం

నాలుగు ఉలి దెబ్బలు తిని ఓ రాయి శివలింగం అయింది...

ఎన్నో బాధలు తిన్న ఈ రాయి నీ కూడా శిల్పం చేయవయ్య...

శివ నీ దయ.

శివోహం

శివ...

నా మనసు స్వేచ్చాపశువు గా తిరుగుతోంది...

నీ నామ సంకీర్తన అనే మేత వేసి నీ లీలల పాశంతో కట్టివుంచు...

ప్రతి రోజూ నా ఈ జన్మ సార్థకం తెలియజేస్తూ నా యజమాని నీవే అనే స్మరణ తేరాదు.

మహాదేవా శంభో శరణు.

ఓం పరమాత్మనే నమః.

శివోహం

శివా ! వెర్రెత్తి వస్తోంది గంగమ్మ చూడు 

తల ఎత్తి తల లోన జల చుట్టి సిగలోన 

మెలిపెట్టి వగలాడి గంగమ్మ బిగువంత 

వలపట్టి  జగమంత ఓహో అని 

ఎలుగెత్తి పిలువంగ శివ గంగ జంగమ దేవయ్య 

సరి గంగ స్నానాలు చేయంగ నిలిచి

శివోహం

నా దేహం తొమ్మిది తొర్రలా అద్దె కొంప...

ఈ అతుకుల బొంతకి ఆత్మబందువు నీవే కదా ఈశ్వరా...

శివ నీ దయ.