Thursday, November 26, 2020

శివోహం

వేగిరపడుతున్న ఈ మనసుని
నువ్వు ఎప్పుడు 
ఆదరిస్తావు స్వామి!!
నీ అడుగుల తివాచీలా
 ఉబలాటపడి పరిచిన 
 హృదయ సీమకి
నువ్వు వచ్చేవని,
 అంతా నీ అడుగుల 
అచ్చులే ముద్రితమని
తెలిసేరోజు కోసం
 ఈ జీవిత సమస్తం
 వేచిఉన్నది,
 ధర్మానికి వేదిక.... 
నీ ముందర ఉండడమే
నా ఆత్మకు కాంక్ష....
నేను అంతా నిరీక్షణగా 
మారి ఉన్నాను,
నీ ప్రతిక్ష పొందడమే పరమావధిగా
ఈ అనంత జలనిధి 
దాటెందుకు నీచేయూతలో
 నాలోనుండి
 నాలోకి 
ప్రయాణించే 
గమనాన్ని 
వేగంగా మార్చు,
మరెక్కడ ఆగకుండా
నిన్ను చేరేందుకు
ఉరవడి ఉండనీ 
గట్లు తెగిపోయి స్వామి...

No comments:

Post a Comment

ప్రసన్న వదనం

 లంగా ఓణీ  వేసుకున్న అచ్చ తెలుగమ్మాయి... కాటుక సొగసుల మాటున కలువల్లాంటి తన కళ్ళు... దోరతనం పూసుకున్న దొండపండు లాంటి తన పెదాలు... చక్కిలి గిం...