దిన దినమూ ద్విగుణీకృతమయ్యే
దేహం మీదా వ్యామోహం నాకేలనయ్యా శివ...
నీ అఖండ వైరాగ్యాన్ని కాసింత విభూదిగా
నా నుదుటిన రాయవయ్యా తండ్రీ...
శంభో ! నీ ధర్మకాటా లో నా పాపపుణ్యాలు కాస్త అటూ ఇటూ అయినా నన్ను వదిలేయకు తండ్రీ... మహాదేవా శంభో శరణు
కాలం తో కలిసి... నీవు ఆడిస్తుంటే... బరువెక్కుతున్న కనురెప్పలు... మనసు విశ్రాంతి కోరుతుంది శివయ్య. శివ నీ దయ.
No comments:
Post a Comment