Monday, October 11, 2021

శివోహం

శివా!నీవు నామ రూపాలకు అతీతం 
నేను నామ రూపాలకు పరిమితం
నన్ను కరుణించు నా పరిమితి పెంచు 
మహేశా ..... శరణు.


 శివా!గుర్తు తెలియని గమ్యం చేరేదెప్పుడో ?
జనన మరణ భ్రమణం ఆగేదెప్పుడో ?
తెలిసేదెలా ?......కథ ముగిసేదెలా .......?
మహేశా. .....  శరణు.


శివా! ఈ బ్రతుకు బండికి......
ఎద్దు ఎనుబోతుల జోడీ  ఏమిటయ్యా
ఏదో ఒకదానిని  కూర్చవయా
మహేశా......శరణు.


 శివా!నీ ద్వారానికి నేను తోరణమైతే
అదే నాకు ఆభరణం
ఈ జన్మకు భరణం
మహేశా . . . . . శరణు .


 శివా!నా మౌనం మసకబారింది
మౌనం మసకేయ ,మాట ముందుకొచ్చింది
మనసు దిగులుగా ముడుచుకుంది మన్నించు
మహేశా . . . . . శరణు .

No comments:

Post a Comment

శివోహం

కాలం తో కలిసి... నీవు ఆడిస్తుంటే... బరువెక్కుతున్న కనురెప్పలు... మనసు విశ్రాంతి కోరుతుంది శివయ్య. శివ నీ దయ.