Monday, February 21, 2022

శివోహం

శివా!నీ నీడలో నాకు విద్య నీయి
అవిద్య అన్నది తొలగనీయి
మిధ్య ఏదో తెలియనీయి
మహేశా . . . .  .  శరణు .


 శివా!కనిపించే కన్నులు మూసి ఉంచనీయి.
కనిపించని కన్ను తెరిచి చూడనీయి 
నీవు , నేను , తెలియ నీయి
మహేశా . . . . . శరణు


 శివా!ఒక రూపమంటూ లేని నీవు
ప్రతి రూపంలో నీవే వెలుగుతు ఉంటే
నీ ప్రతిరూపం నేను కానా...?
మహేశా . . . . . శరణు .


శివా!నిప్పు కంట నన్ను చూడు చల్లగా 
భక్తి జ్ఞాన కుసుమం విచ్చగా
అందున్న పరిమళాలు విరియగా
మహేశా. . . . . శరణు.


 శివా!ఈ బ్రతుకు బండి పయనంలో  
సాయమూ నీవే సాక్షమూ నీవే 
శోధించి సాదించగ నా లక్ష్యమూ నీవే
మహేశా . . . . .  శరణు


శివా!కైలాసం చేరడం
నా కామ్యము కాదు
అది నా గమ్యం
మహేశా . . . . . శరణు .


శివా!దేహాన్ని దరియించు జ్యోతిగ వెలిగేవు
దేహాన్ని దహియించు జ్వాలగ రగలేవు
రెండూ ఒకటి చేసి ప్రణవాన మెరిసేవు
మహేశా . . . . . శరణు .

No comments:

Post a Comment

శివోహం

కాలం తో కలిసి... నీవు ఆడిస్తుంటే... బరువెక్కుతున్న కనురెప్పలు... మనసు విశ్రాంతి కోరుతుంది శివయ్య. శివ నీ దయ.