శివ...
పెద్ద పెద్ద ఆశలు ఎమీ లేవు తండ్రి...
హృదయం ఉప్పొంగి నోరారా పిలుస్తా....
నా వైపు దయతో చూడు చాలు.
నువ్వే గురువు అని నమ్మి నమస్కరిస్తా ఆదుకొని చేయి అందించి కర్తవ్యం బోధించు....
ప్రేమ తో ఓ ఆలింగనము అర్ధిస్తా....
ఆత్మీయ కౌగిలి తన్మయత్వంలో తడిపి ఉంచూ...
లోక వ్యవహారాల తో విసిగి నీ భుజము పై తలవాల్చుతా...
ఒక్క చిరునవ్వుతో సమ్మోహన పరచు నువ్వు తప్ప అన్యం మరిచిపోయే తన్మయ వర్షం తో...
No comments:
Post a Comment