సర్వేశ్వరా...
ఈ ఉరుకుల పరుగుల జీవితంలో ఏ మాత్రం ఓపిక లేని సహించలేని దుర్భర దిన దిన చెరసాల జీవితం అవుతోంది...
నీవున్నావు అంతా చూస్తూ ఉన్నావు...
మా ఆర్తి మొర వింటున్నావు
మా దీన గాథ నీవు ఆలకిస్తు ఉన్నవని కూడా తెలుసు...
నేరక చేసిన మా అపరాదాలు అన్నీ దయచేసి క్షమించు...
నీకు శరణాగత వత్సలుడవు కదా నీకు తెలియనిది ఉంటుందా ఉంటుందా తండ్రి...
చీమ అయినా నీ ఆజ్ఞ లేకుండా మనగలదా...
No comments:
Post a Comment