శివ...
మనసంతా ఆలోచనల పర్వతం కింద శిధిలమై చేరింది...
జ్ఞాపకాల తుంపరులలో నా జీవన పర్యంతము అంత కలవరమే...
కలనైనా అనుకోలేదు కకావికల ఈ మౌనా నిరీక్షణా...
కలల అలలపై తేలియాడు జీవనౌక నువ్వుకట్టిన కోట చివరికి శిధిలమై మిగిలింది...
ఇకనైనా నా చేయందుకో నా మనో మందిరాన్ని పునరుద్ధరించుకో
No comments:
Post a Comment