శివోహం

శివా!నీ పాద ద్వయమెక్కడో తెలియలేదు

అభయ హస్తమేదో అగుపించలేదు

కారుణ్య నేత్రాలు కనిపించలేదు ఏమిటిలా

మహేశా . . . . . శరణు .

శివా!చక్రధారివి నీవు కాకున్నా

జగతి చక్రము నీవె తిప్పుతున్నావు

జగదీశ్వరునిగా తెలిసి యున్నావు

మహేశా . . . . . శరణు .

శివా!తేజము తప్ప రూపములేని నిన్ను

రూపించు చున్నావు మా భావన ఎరిగి

భాసించు చున్నావు అభేదమెరుగ

మహేశా . . . . . శరణు .

శివా!సిగ నిండిన చల్లదనమెల్ల

జంట కన్నుల జేరి కరుణుగా మారి

జడ దారల జారి గంగా పొంగె

మహేశా . . . . . శరణు .

శివా!అక్షయమైనది నీ తేజం

విలక్షణమైనది నీ రూపం

అది అక్షులకందుట అపురూపం

మహేశా . . . . . శరణు .

శివా!కానరాని కంటికి కానవచ్చావా

కోర్కెలన్నీ ఒక్కసారి కాలిపోవు

కనిపించి భస్మాని కాననీయి

మహేశా . . . . . శరణు .

శివా!నేను నీ రాజ్యంలో వుంటూ

నీవు నాలో వున్నావనికంటూ

నేను రాజుగా బతికేస్తున్నా

మహేశా . . . . . శరణు .

శివా! నీ నాట్యానికి నా అహము వేదిక కానీ

నీ నామము నా పదమున దీపిక కానీ

నా గమనం నిన్ను చేరీ ముగిసిపోనీ

మహేశా.....శరణు.