శివోహం

ప్రభూ.....

కన్నీటితో  నీ పాదాలు

కడగాలనుకున్నాను

కానీ...కలతలతో

కన్నీళ్ళు  కలుషితమయ్యాయి

మనసుతో నిన్ను

అర్చించాలనుకున్నాను

కానీ...మమతలని

మరచిన మనసు

మూగబోయింది

హృదయంలో నిన్ను 

నిలుపుకోవాలనుకున్నా

కానీ...అనుభందాల

జడివానలో ఆ హృదయం

ఎక్కడో కొట్టుకుపోయింది

హృదయం లేని నేను

నిర్జీవమై ....

సంచరించే ఒంటరి ఛరినయ్యాను 

అనంతానంతాలు కూడా

నీ అదిపత్యం లో 

అలవోకమవుతున్నయి

నేనల్పమని చెప్పటానికి కూడా

అర్హతలేనిదాన....

కానీ...

నాకోసం నీవున్నావనే

ఓ నమ్మకం ఏమూలో దాక్కోని

నీ ముందు ప్రణమిల్ల జేస్తుంది

ప్రభూ...!

నీ చరణాలు విడువక .....

సేద తీరుతా ఆ చల్లని స్పర్సల...

ఆత్మ హారతుల మంగళ గీతాలలో..ప్రభూ...!!

శరణం

ఎంత భాగ్యము స్వామి 

నీ ఇరుముడిని నే మోయగా

నా బ్రతుకెంత ధన్యము స్వామి 

ఎంత పుణ్యము స్వామి నోరార నీ భజనము సేయగా

ఎంతెంత పుణ్యం స్వామి.........

ఓం శ్రీ స్వామియే శరణం అయ్యప్ప....

శివోహం

శివా! నిన్నటి తలపు రానీయకు

రేపటి చింతన కలుగనీయకు

నేడు నీ జపము ఆగనీయకు

మహెశా . . . . . శరణు .

శివోహం

గమ్యం తెలుసు 

గడువు తక్కువనీ తెలుసు 

పిలుపు తెలుసు

పొద్దు పొడుస్తుందనీ తెలుసు 

అయినా 

ఏదో తెలియని ఆనందం

ప్రాణ ప్రియ మహా దేవుడు 

కనిపిస్తాడనీ 

కనువిందు చేస్తాడనీ 

శివోహం  శివోహం

హరే

పాల కడలిని పర్వతాలను చేరి

ప్రభవించినావయ్యా పరమపురుషా

నమో వేంకటేశా..నమో శ్రీనివాస

ఏడేడు లోకాల ఏలికనైన నీవు

ఏడు కొండల చేరి వెలసినావు

కేశాశ్రితమైన కోటి పాపాలు

తొలగించ కోరేవు తల నీలాలు

గోవింద నామాన పట్టాభిషేకం

పలుమార్లు జరిగేను పిలిచి పిలిచి

నీకెంత ప్రయమో మాకంత ఘనము

మనాన మాకు మధురాతి మధురం

కామ్యాలు తీరినా కష్టాలు కలిగినా

శ్రమలోన అలసినా విశ్రాంతి దొరికినా

మురిపెంగ మేము మనసార పలికేదీ

గోవింద నామమే  హరి గోవిందా

గోవింద గోవింద భజ గోవింద

గోవింద గోవింద హరి గోవింద......2

శివోహం

విశ్వానికి నీవే జీవమై జీవిస్తున్నావు...

జగతికి నీవే తేజమై వెలుగుతున్నావు...

సృష్టికి నీవే సూర్యుడై ప్రకాశిస్తున్నావు...

నీవే సర్వం.... నీవే సకలం

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం

శివోహం

శివా! విష్ణు చిత్తములోన వెలసినావు

విశ్వ పాలన ఏమొ తెలిపినావు

విశ్వనాథునిగ మరి తెలిసినావు

మహేశా ..... శరణు.