ప్రభూ.....
కన్నీటితో నీ పాదాలు
కడగాలనుకున్నాను
కానీ...కలతలతో
కన్నీళ్ళు కలుషితమయ్యాయి
మనసుతో నిన్ను
అర్చించాలనుకున్నాను
కానీ...మమతలని
మరచిన మనసు
మూగబోయింది
హృదయంలో నిన్ను
నిలుపుకోవాలనుకున్నా
కానీ...అనుభందాల
జడివానలో ఆ హృదయం
ఎక్కడో కొట్టుకుపోయింది
హృదయం లేని నేను
నిర్జీవమై ....
సంచరించే ఒంటరి ఛరినయ్యాను
అనంతానంతాలు కూడా
నీ అదిపత్యం లో
అలవోకమవుతున్నయి
నేనల్పమని చెప్పటానికి కూడా
అర్హతలేనిదాన....
కానీ...
నాకోసం నీవున్నావనే
ఓ నమ్మకం ఏమూలో దాక్కోని
నీ ముందు ప్రణమిల్ల జేస్తుంది
ప్రభూ...!
నీ చరణాలు విడువక .....
సేద తీరుతా ఆ చల్లని స్పర్సల...
ఆత్మ హారతుల మంగళ గీతాలలో..ప్రభూ...!!
No comments:
Post a Comment