శివోహం

నా హృదయంలో తిష్టవేసి కూర్చున్నది నీవే....

నా ఆవేదన ను అరదనగా అందుకునే దేవదేవుడు నీవే...

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

ఉరకల పరుగుల ప్రపంచంలొ...

గమ్యం తెలియని ప్రయాణంలొ నా కాళ్లు పరుగెడుతున్నాయి.

పరుగాపితే ప్రయాణం ముగిసిపొతుందనే భయం... పయనం ఎటువైపో తెలియకపోయినా పరుగె అలవాటైపోయింది...

ఈ పరుగుపందెంలొ నా నీడ కూడా నాకు ఎదురు నిలవకూడదు అనే కసితొ పరుగెడుతున్నా....

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

నీ ఆరాధనే నా ధనము...

నీ దర్శనమే నాకానందము..

శివా నామ స్మరణే నా సంతోషము...

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

భయమును  సృష్టించేవారు, తీసేసే వారు పరమాత్మే.  కనుక  మనమెప్పుడు పరమాత్మని  ప్రసన్న వదనంతో వున్న మూర్తియై కనపడమని కోరుకోవాలిట. కష్టము కలిగించే వాడు పరమాత్మే, కష్టాన్ని తీసేసే వాడు పరమాత్మే. కష్ట కాలములో తనని మర్చిపోయేటట్టు చేసేది పరమాత్మే. మనస్సులో పరమాత్ముని పాదములు  వదలకుండా పట్టుకుని, నన్ను మన్నించి నీ  త్రోవలో నన్ను పెట్టుకో అని మనః స్ఫూర్తిగా ప్రార్దించినట్లైతే, అయన సంతోషించి, మనకు  కలిగిన గాయాన్ని మాన్పించి యధా మార్గంలో పెడతారు. 

ఓం శివోహం...సర్వం శివమయం

శివోహం

శంభో...

నేను నిన్ను నా గుండెల్లో నింపుకొన్నప్పుడు

కైలాసంలో కట్రాడు దగ్గర కాస్తంత

చోటీయలేవా...

బంధాలు బాంధవ్యాలు తరిమేస్తున్నాయి అలసిపోతున్నాను.

నన్ను ఆదుకోవాగా రాలేవా...

మంద బుద్ధి కలిగిన ఈ పశువును నీ సన్నిధిలో కట్టిపడేయవా...

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

అందరిలోనూ నీవే వున్నావు కదా శివ...

నాలోనూ ఉంటావని నాలో నీ కొరకు వెదుకుతున్నా...

నే చూసే రూపాలలో నీకోసం చూస్తున్నా...

మహాదేవా శంభో శరణు...

ఓం

విఘ్న నాయకా ప్రధమ పూజలందుకో...

సమస్త ప్రజలను ఆదుకో...

సమస్త విజ్ఞానము పంచి ఏలుకో...

ఓం గం గణపతియే నమః

ఓం శివోహం...సర్వం శివమయం