నీ జగన్నాటక చదరంగం లో ఇలా మమ్మల్ని పావులుగా మార్చి ఆనందంగా ఆడుకుంటూ లీలగా వినో దిస్తూ మాలో అంతర్యామి గా ఉంటూ మాతో కర్మలు చేయిస్తూ అవి పూర్తి అయ్యేవరకు కనిపెడుతూ పావులను కదిలిస్తూ ఎక్కడో ఎప్పుడో అయిపోయింది అంటూ చివరకు తెర దించేస్తు ఉంటావు...
మళ్లీ ఆట మొదలు పెడుతూ ఉంటావు ఇదంతా ఏమిటి స్వామీ...
అంతులేని ఈ కథ కు అంతు పలకవా తండ్రి....
శివ !ఇక మా వల్ల కాదు అలసిపోతూ ఉన్నా దయచేసి విశ్రాంతి కల్పించు...