శివోహం

జీవుడు(మనం) ఎప్పటికి ఒంటరివాడే ! 

 జాృగృ,స్వప్నాతావత్సలో వుండేంతవరకే వాడు అఙ్ఞానంతో తోడుకోసం తపిస్తాడు.సుసుక్తావత్సలో వాడి ఉనాకే కోల్పోతాడు అప్పుడు వాడి కళల(కల్పనల) సామ్రాజ్యానికి వాడే కర్త(బ్రహ్మ) కర్మ(విష్ణు)  లయ(రుద్రుడు)

వాడికి అన్యంగా కించిత్ కూడ ఉండదు.ఆవిషయాన్ని జాగృత్ లో ఉన్నప్పుడు అనుభవంలోకి తెచ్చుకున్నప్పుడే  మానవుడు మాధవుడౌతాడు.

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం.

శివోహం

జీవుడు(మనం) ఎప్పటికి ఒంటరివాడే ! 

 జాృగృ,స్వప్నాతావత్సలో వుండేంతవరకే వాడు అఙ్ఞానంతో తోడుకోసం తపిస్తాడు.సుసుక్తావత్సలో వాడి ఉనాకే కోల్పోతాడు అప్పుడు వాడి కళల(కల్పనల) సామ్రాజ్యానికి వాడే కర్త(బ్రహ్మ) కర్మ(విష్ణు)  లయ(రుద్రుడు)

వాడికి అన్యంగా కించిత్ కూడ ఉండదు.ఆవిషయాన్ని జాగృత్ లో ఉన్నప్పుడు అనుభవంలోకి తెచ్చుకున్నప్పుడే  మానవుడు మాధవుడౌతాడు.

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం.

శివోహం

దుఃఖాలు,పాపలు,కష్టాలు....

సమస్యలు భయంకర పరిస్తుతులు....

మానుండి తీసివేయవయా మహశివ....

సర్వం నీవే అని నిన్ను నమ్ముకున్న....

నీవు తప్ప మాకు దిక్కు వేరెవరు....

నీ యేుక్క కృపకటాక్షాలు ఎల్లవేళలా....

మా పై ప్రసహింప చేయవయా...

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

చెట్టు మీదకి పక్షి వచ్చి వాలితే ఆ  పళ్ళని తిని గూడు కట్టుకుని పిల్లల్ని కనీ అవి పెరిగి పెద్దవై రెక్కలొస్తే

గూటిని వదిలి వెళ్ళిపోతాయి.

అంతే  కానీ పిల్లల కోసం ఎదురు చూడదు.

పక్షి ఇంకో చెట్టు మీదకి వెళుతుంది.

జీవుడు కూడా ఎదో  ఒక  దేహంలోకి

వస్తాడు కర్మ ఫలాలను అనుభవిస్తాడు.

ఋణాను బంధ రూపేణా ధారా పుత్రులు వస్తారు ఋణం తీరిపోగానే వెళ్ళిపోతారు

కానీ మనుషులు  బాధపడుతుంటారు అయ్యో వెళ్లిపోయావా అని ఇదంతా కంచి గరుడ సేవ.

విత్తనాన్ని కాలిస్తే మొలవదు...

మనస్సుని జ్ఞానంతో అభ్యాస వైరాగ్యాలతో కాలిస్తే జన్మ ఉండదు.

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం.

శివోహం

శివ..

దైవానుగ్రహమున్నచో యితర రక్షణలు లేకున్నను జీవించును...

దేవుని దయ లేకపోతే యెంత సురక్షిత ప్రదేశమందు వున్నను ప్రాణి నశించును అడవిలో దిక్కులేకుండా  

పారవైచిన వాడు బ్రతికి బాగుంటున్నాడు... గృహమున సురక్షితముగ నున్నవాడు  యెంత

ప్రయత్నించిననూ దక్కకుండా పోతున్నాడు కదా! దీనికి కారణము నీ అనుగ్రమే కధ శివ.

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

జీవన రహదారిలో తప్పటడుగుల పసిపాపను నేనైతే నా చేయి పట్టి నడిపిస్తున్న తండ్రివి నీవు...

ఒడిదుడుకుల రక్కసిని చూసి భీతిల్లుతున్న పసిబిడ్డను నేనైతే నను అక్కున చేర్చుకుని లాలిస్తున్న తల్లివి నీవు...

జీవన గమ్యం చేరలేక చిన్నాభిన్నమై ఉన్నది నేనైతే మార్గదర్శకమై నను నడిపిస్తున్న గురువువి నీవు...

కన్నీటి అగాధంలో దిక్కుతోచక దైన్యమై నిలిచింది నేనైతే చేయూత నిచ్చి నను పైకి లాగుతున్న నేస్తం నీవు...

నిన్నే మది నమ్మి సర్వశ్య శరణాగతి అంటున్నది నేనైతే సర్వదా నను రక్షించి కాపాడుతున్న దైవం నీవు

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

ఎవరిని అంటే ఎవరు ఊరుకుంటారు తండ్రి...

నాగోడు నీకుగాక ఇంకెవరికి చెప్పుకోవాలి...

సంతోషాలు ఇచ్చేది నీవే కాదనను...

కానీ కష్టాలు కూడా నీవే ఇస్తున్నావు...

మరిమరి ఇస్తున్నావు నిన్ను ప్రతిక్షణం తలిచేతట్టు చేస్తున్నవు...

సుఖపడిన రోజులు మరచి బాధలలో నిన్ను నిందిస్తున్నాను నన్ను మన్నించు శివా...

మహాదేవా శంభో శరణు...