శివోహం

తల్లివి తండ్రివి నివే సకల దేవతలకు,మానవులకు...

సప్త ఋషులు, ప్రతి  ఒక్కరు మ్రోక్కెదరు నిపాదాలకు...

బ్రహ్మాండ లోకములన్ని నీనోటిలోచూపావు యశోదకు...

శ్రీహరి శరణు.

ఓం నమో వెంకటేశయా.

ఓం నమో కృష్ణపరమాత్మనే నమః.

శివోహం

జీవుడు ప్రపంచాన్ని గురించి అనేక భ్రమలలో ఉంటాడు....

ఎందుకు, మనఃశాంతికి మార్గం తెలుసుకోలేకున్నాడు

క్షణం మోనం, క్షణం జ్ణానం ఎందుకు పనికొస్తుందంటాడు...

ఈ ప్రపంచం సత్యమనుకుంటాడు.

ఇందులోని వస్తువులు, విషయాలు, భోగాలు అన్నీ నిత్యమైనవి అనుకుంటాడు...

ఇవన్నీ తనకు ఎంతో ఆనందాన్నిస్తాయి అనుకుంటాడు....

అందుకే వీటికోసం అర్రులు చాస్తూ ప్రపంచంలోనికి పరుగులు తీసి, ఎన్నో కష్టనష్టాల కోర్చి వాటిని సంపాదించుకుంటాడు, అనుభవిస్తాడు

వాటివల్ల ఆనందం పొందినట్లే పొంది చివరకు దుఃఖాన్ని పొందుతాడు.

ఇక తన గురించి కూడా భ్రమలలో ఉంటాడు.

తాను దేహమే అనుకుంటాడు.

లేదా దేహాన్ని ధరించిన జీవుణ్ణి అనుకుంటాడు.

తాను సుఖాలు, భోగాలు అనుభవించటానికే పుట్టా ననుకుంటాడు.

తాను శాశ్వతంగా ఉంటాననుకుంటాడు. రోజూ ఎందరో చనిపోతున్న…

జీవుడు ప్రపంచాన్ని గురించి అనేక భ్రమలలో ఉంటాడు.

ఎందుకు, మనఃశాంతికి మార్గం తెలుసుకోలేకున్నాడు

క్షణం మౌనం, క్షణం జ్ణానం ఎందుకు పనికొస్తుందంటాడు

వీరిని మార్చే శక్తి నీకే ఉంది కదా పరమేశ్వరా...

శివోహం

శంభో...

నాకళ్లలో శాశ్వతముగా  నిలిచిపోనీ

నీ మోహనరూపం...

నామనో భావంలో చిత్రితమైన నీస్వరూపం ఎంతో అద్బుతం...

నా హృదయంలో నీ రూపాన్నీ నిలుపుకొను భాగ్యం కలిగించు...

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

శంభో...

నాకళ్లలో శాశ్వతముగా  నిలిచిపోనీ

నీ మోహనరూపం...

నామనో భావంలో చిత్రితమైన నీస్వరూపం ఎంతో అద్బుతం...

నా హృదయంలో నీ రూపాన్నీ నిలుపుకొను భాగ్యం కలిగించు...

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

మనస్సు ఈ ప్రపంచంలో ఎన్నోజన్మలు  అనిత్యమైన సుఖాల  కోసం  తిరిగి తిరిగి అలసిపోయి చివరికి ఇవేవి నిత్యం కాదని పరమాత్మా వైపుకి తిరుగుతుంది మనస్సు అదే భక్తి అప్పుడు శాంతి తృప్తి లభిస్తాయి.

ఇన్నాళ్లు నేను నాది అని అహంకార మమకారాలు పెంచుకున్నాను ఇప్పుడు తెలిసింది నేను కాదు నాది కాదు

అంతా పరమాత్మే నేను కేవలం నిమిత్త మాత్రుడను అనే భావన కలుగుతుంది అదే శరణాగతి.

మన భక్తికి మెచ్చి భగవంతుడు జ్ఞానాన్ని ప్రసాదిస్తాడు.

 మనం బయట ప్రపంచాన్ని, పరమాత్మ జ్ఞానాన్ని   వెతికి తెలుసుకుంటాము, కానీ బయట వెతకాల్సిన అవసరం లేదు.

మనలోనే ప్రపంచం ఉంది, పరమాత్మా ఉన్నాడు. కాబట్టి మన గురించి మనం తెలుసుకుంటే చాలు.  బంధం, మోక్షము  కూడా మనలోనే ఉన్నాయి. అంతర్ముఖత చెందాలి అప్పుడు విచారణ, అన్వేషణ మొదలవుతుంది.

శివోహం

శివా!నీటి బుడగను మనిషిగ జేసి

మనిషి జీవితం నీటి బుడగగ జేసి

లీలగా జూపేవు ఖేలిగా మలిచేవు

మహేశా......శరణు.

శివోహం

జీవం నీవే..

నా ప్రాణం నీవే...

నాలేని ప్రతి అణువు నీవే...

ఈశ్వరా...

కనరారా నాకు కనులారా...

ఇంక చాలురా ఇన్ని జన్మలు 

నిను చేరుటకై వేచి చూసి...

ఇకనయినా కరుణించు నాన్నా 

నామీద...

నీదయ ...

నీ దయకై...

ఎదురుచూసే నీ శివుడు...

మహాదేవా శంభో శరణు.