శివోహం

శివ...

మదిలో కలవరం కనిపించే లోకం పోకడకు

యదలో అలజడి కదిలే కాలం తీరుకు కాదేమో...

నీ ఆటలో పావును కదా...

బంధాల బందీకానలో నను బందించి ఆశల పాశాలలో శోదించి మనుసును మరీ రాటుదేలుస్తున్నావు...

మహాదేవా మరో అధ్యాయానికి తెర తీస్తున్నావా...

ఏ తీరం చేర్చినా భారం భరోసా నీదే తండ్రి...

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

శివా!శంఖములో పోసిన గాని తీర్ధము కానట్టు

నీ చరణములు చేరిన గాని సౌఖ్యము లేదు

కూడి లేనిదే కదా కోరేది,కూడనీ ఆ సౌఖ్యం

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

స్వేచ్ఛగా విహరించే

నా ఊహల ప్రపంచంలో

నీ పాద రేణువునై 

ఇసుమంత గర్వించా

నిత్య ఘోషయైన

నా అంతరంగ సాగరాన

ఆటుపోటుల మయమై

అనుదినము కృశించా

భౌతికంగా నేను

అవధులలో చరించినా

భావ విశృంఖల ప్రవాహాన

అనంతమై శోభించా 

ఎల్లలు లేని నా భక్తి ప్రేమ తత్వాన

నీ విలాసాన్ని కనుగొన్నానని హర్షించా

నీ దయా ప్రబోధాన నను శాసించే 

నీ చూపుల గని పరవశమై తరించా...

ఓం శివోహం...సర్వం శివమయం.

శివోహం

శంభో శంఖారా శివ శంభో శంకరా అనంత జీవ ముఖ బహు విధ రూపేశ్వరా...

విశ్వ శరీరాకృత ఓంకార నాద అర్ధనారీశ్వరా అద్వైత్వ అపూర్వ అఖిలేశ్వరా...

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

శివా!భస్మదారణ ఒకటి నాదైన భాగ్యామై

నిత్య జాగరణ సాగె శివరాత్రి నెరుగ

ఎఱుక చేయవయ్యా ఆ ఒక్కరాత్రి

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

శివా!మంచుకొండల చేరి మసలనేల

వెచ్చనైన నా గుండెను సేద తీరవేల

మచ్చికగా చెబుతున్నా మనసు నెరుగవేల

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

శివా!మంచుకొండల చేరి మసలనేల

వెచ్చనైన నా గుండెను సేద తీరవేల

మచ్చికగా చెబుతున్నా మనసు నెరుగవేల

మహేశా . . . . . శరణు .