శివోహం

శివా ! వెర్రెత్తి వస్తోంది గంగమ్మ చూడు 

తల ఎత్తి తల లోన జల చుట్టి సిగలోన 

మెలిపెట్టి వగలాడి గంగమ్మ బిగువంత 

వలపట్టి  జగమంత ఓహో అని 

ఎలుగెత్తి పిలువంగ శివ గంగ జంగమ దేవయ్య 

సరి గంగ స్నానాలు చేయంగ నిలిచి

శివోహం

నా దేహం తొమ్మిది తొర్రలా అద్దె కొంప...

ఈ అతుకుల బొంతకి ఆత్మబందువు నీవే కదా ఈశ్వరా...

శివ నీ దయ.

శివోహం

ప్రకృతిలోని భోగాలన్నింటినీ అనుభవించాలని తాపత్రయపడుతూ ఉంటాం...

కానీ ఆ ప్రకృతే మన సర్వస్వాన్నీ సంగ్రహంచి, శక్తిని సంపూర్ణంగా హరించి పక్కన పారేస్తుందని చివరికి తెలుస్తుంది.

ఓం శ్రీమాత్రే నమః.

శివోహం

శివా!తిప్పి వదిలేసావు తాడులేని బొంగారాన్ని

ఆ తిరుగుడు ఎన్నాళ్ళైన వొరిగిపోవు ఓనాటికి

మూన్నాళ్ళ ముచ్చటే ముమ్మాటికి

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

తట్టుకోలేని బాధలు నీవు ఎన్ని ఇచ్చిన నిత్యం నీ నామమే తలుపుతడుతోంది...

శివ నీ దయ.

శివోహం

నీ కాంతి బిందువుల నుండి పుట్టిన ఈ మట్టిలోని అణువణువూ తిరిగి నీలో ఐక్యం కావాలని 

పరితపిస్తూ ఉంది కాంతికి కలిగిన కోరికలు

మట్టికి అనుభవాలు అనుభవాలు జ్ఞానమై

జ్ఞానం సత్యమై

సత్యం శివమై

శివమ్ సుందరంగా 

ఆవిష్కరణ చెందిన క్షణం నేను నీలోకి ఐక్యం.

ఓం శివోహం...సర్వం శివమయం.

శివోహం

ఉంచుకోడం లోకన్నా పంచుకోడంలో ఎక్కువగా ఆనందాన్ని తృప్తినీ పొందేది...

పరమాత్మ తత్వ చింతనతో మనసు పండితేనే అలాంటి నిష్కామ ప్రవృత్తి అలవడుతుంది...

జై శ్రీరామ్...జై హనుమాన్

జై శ్రీమన్నారాయణ

ఓం పరమాత్మనే నమః

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం.