శివోహం

శివా!వెలుగు వేల్పుకు వెలుగిచ్చు వాడా

జ్ఞాన మూలమై జగతిని భాసించు వాడా

నాలోన  జ్ఞానాన్ని ప్రభవించనీయి

మహేశా . . . . . శరణు .

శివా!నా నోట నా నుదుట నీ నామమే

రేయి పగలూ నాకు నీ ధ్యానమే

జన్మ మరణములు రెండూ నీ అనుగ్రహమే

మహేశా . . . . . శరణు .

శివా!నీ పదమంటే చాలు పదమంటినట్టే

నీ పదమందితే చాలు కైవల్యమందినట్టే

నీ పదమందనీ నన్ను తరియించనీ

మహేశా . . . . . శరణు .

శివా!దూరాన ఉంటె దర్శించలేనని

కంటికి జానడు దూరాన నీవున్నా

దర్శించలేకున్న దయచూడవయ్య

మహేశా ..... శరణు.

శివా!నీ పాద దూళినైతే పరవసించేను

నే భస్మమైతే నీ దేహాన మెరిసేను

నీవాడనైతే జన్మలే ముగిసేను

మహేశా . . . . . శరణు .

శివా!ఉన్మత్తుల కూడి ఊసులాడేవు

అఘోరీల కూడి ఆటలాడేవు

నాబోటి వారితో ఎటుల మసలేవు

మహేశా . . . . . శరణు .