మనసు విరిగితేనే అహము పోయేది...
అహము పోతేనే అజ్ఞానం పోయేది...
అజ్ఞానం పోతేనే ఆత్మజ్ఞానం వెలిగేది...
ఆత్మజ్ఞానం వెలిగితేనే భ్రాంతి పోయేది...
భ్రాంతి పోతేనే బ్రహ్మము దరిచేరేది...
బ్రహ్మము దరిచేరితేనే బట్ట బయలయ్యేది...
బట్ట బయలైతేనే కదా బయటపడేది.
శంభో ! నీ ధర్మకాటా లో నా పాపపుణ్యాలు కాస్త అటూ ఇటూ అయినా నన్ను వదిలేయకు తండ్రీ... మహాదేవా శంభో శరణు
లంగా ఓణీ వేసుకున్న అచ్చ తెలుగమ్మాయి... కాటుక సొగసుల మాటున కలువల్లాంటి తన కళ్ళు... దోరతనం పూసుకున్న దొండపండు లాంటి తన పెదాలు... చక్కిలి గిం...
No comments:
Post a Comment