శివా!విశ్వమంత వెలుగులొ నీవు కానరావు

అంతరాన చీకటిలో సాగకుంది నా పయనం

గమ్యం చేరనీ గమనాన నీవే తోడుగా

మహేశా . . . . . శరణు.

వెలుగువో

నా ముందు

వెలిగే ప్రమిదవో ..

శివ ఓం

ఉన్నదంతా చీకటే

నాకు కనిపించే వెలుగు

నీవే కదా పరమేశ్వరా

ఓం శివాయ నమః శివాయై నమః

అమ్మ అన్న పిలుపు లో

అమృతం దాచావు తల్లీ

ఆ పిలుపులో

మాధుర్యం అనుభవించిన

వారికే తెలుస్తుంది

ఆ కన్నుల్లో

కరుణకు అంతము లేదు

నీ వాత్సల్యంలో

ఆదరణకు అవధులు లేవు

నీ ప్రేమలో

దయకు పరిధులు లేవు

జన్మ జన్మల

నీ సేవ చేసే

మహా భాగ్యాన్ని

ప్రసాదించు తల్లీ

ఎందుకు కన్నయ్యా

నాపై అంత చిన్న చూపు

ఆ లేగ దూడకు

ఉన్న స్వచ్చ.మైన

మనసు ప్రేమ

నాకు లేదనేగా

ఆ పశువుకు ఉన్న

సేవా భావం

సమర్పణా

నాకు రావనేగా

ఆ జీవికి ఉన్న

ఏకగ్రత సాత్వికత. నాలో ఉండవనేగా

మలచుకో మాధవా

ఆ లేగ దూడ కన్నా

ఎక్కువగా నీతోనే ఉంటాను

నీ సేవలే చేస్తాను

నీ పదములే నమ్ముతాను