శివోహం

*"మంచిమాట"*

*చిన్నా పెద్దా అనే తేడా ఎవరి విషయంలోనూ చూపకూడదు.*

*ఎవరి సహాయం ఎప్పుడు అవసరం అవుతుందో ఎవరికీ తెలియదు.*

*అందుకే అందరినీ గౌరవించాలి, ఎవరినీ తూలనాడకూడదు, తక్కువ చేసి మాట్లాడకూడదు.*

*ఇచ్చిన మాట నిలబెట్టుకొని, చేసిన వాగ్ధానం నెరవేరిస్తే సమాజంలో ఎంతో గౌరవం లభిస్తుంది.*

శివోహం

కనిపించని 

నా ఆదిగురువు ముందు 

నేను ఎప్పటికీ 

ఏకలవ్య శిష్యుడినే ...

ఏదో ఒకనాడు 

నా శివుడు 

నా గురుడు 

మా అమ్మతో కలిసి కనిపించకపోడా ...

ఆనాడు 

నేను ప్రేమతో ఇచ్చే 

నా పంచ ప్రాణాలను 

గురుదక్షిణగా తీసుకునిపోడా ...

శివోహం  శివోహం

శివోహం

శివా!నన్ను ఈ పురము వీడి

నీ పురము చేరి నిలువనిమ్ము

గర్భవాసము ఇంక ముగియనిమ్ము.

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

*"విషయ పరిజ్ఞానం"*

*మనకన్నా ఎన్నో రెట్లుగా విషయ పరిజ్ఞానం ఉన్న జ్ఞానుల దగ్గర మనం మితంగా మాట్లాడాలి.*

*వారు చెప్పేది శ్రద్ధగా విని మన విషయ పరిజ్ఞానాన్ని పెంచుకోవాలి.*

*అంతే కాని విషయం తెలియకుండా ఎక్కువగా మాట్లాడి మన అజ్ఞానం బయట పెట్టుకోకూడదు.*

*అంటే "మనకే అన్ని విషయాలు తెలుసు" అనే అహంకారం పనికిరాదు.*

============================

శివోహం

శివా!అక్షయమైన నీ తేజం రూపాన్ని కూడింది

లక్షణాలు వర్ణించగ అక్షరాన  ఒదిగింది

అదే పనిగ అంటుంటే అది మంత్రమై  మెరిసింది

మహేశా . . . . . శరణు

శివోహం

శివా ! నీవు మంచు పానుపుల్లో నివసిస్తూ 

సుఖాల పరుపులపై నను పరుండ బెట్టావు 

నా కష్టాలు నీ గరళం లో ఉంచేసిన 

నీ బాధ నాకు తెలియకుండా 

నీ ముఖమంతా పున్నమి చంద్రుడల్లే నవ్వేసిన 

నిను చూసి సంబరపడిన నా తల్లి పార్వతి 

నీ తలపై అష్టమి చంద్రుడిలా వెలిగిపోతోంది చూశావా 

శివా ! నీ దయ

భగవంతుణ్ణి మనస్సులో స్థిరంగా నిలుపుకోవడం ఎలా

ఇదే ప్రశ్నను పరీక్షన్మహారాజు శుకమహర్షిని అడిగాడు. 

భగవన్మూర్తి హృదయంలో నిలకడగా నిలుపుకోవడాన్నే ధారణ అంటారు. 

భగవత్ స్వరూపం స్థూలం, సూక్ష్మం అని రెండు విధాలు, వీటిలో స్థూలంగా వుండే విరాట్స్వరూపాన్నే ధారణను అభ్యసిస్తున్నపుడు మనసులో నిలుపుకోవాలి. మనం నిత్యం ప్రత్యక్షంగా దర్శించే ప్రపంచమంతా భగవత్  శరీరంలో చేరినదే. 

బృహదారణ్యక, సుబాల, తైత్తరీయాది ఉపనిషత్తులు, స్మృతులు ఇతిహాసాలు, పురాణాలు ఈ విషయాన్ని నిరూపిస్తున్నాయి. "జగత్సర్వం శరీరం తే" "తత్సర్వం వై హరే స్త ను?" అన్నట్లు ఈ విరాట్ మూర్తిని ధారణ ప్రారంభంలో అలవరచుకోవాలి. 

విష్ణు సహస్ర నామ స్తోత్రారంభంలో వున్న "భూః పాదౌ య స్స నాభిః" అనే ధ్యాన శ్లోకం గూడ ఈ విరాట్ పురుష స్వరూప వర్ణనమే. హృదయంలో ఈ స్థూల స్వరూప ధారణ ద్వారా ధ్యానం స్థిరపడి సర్వదోషాలు తొలిగిపోతాయి. 

ఇటువంటి ధారణ సిద్ధించిన తర్వాత సాధకుడు, తన ఉపాసనకు శుభాశ్రయమైన అంగుష్ట పరిమితిలో నుండు తన హృదయకోశంలో భగవంతుని దివ్యమంగళ విగ్రహాన్ని ఆ పాదకేశాంతం దర్శించి ధ్యానించాలి. 

భగవానుని దివ్యావయములను, ఆభరణాలను, ఆయుధాలను, శ్రీహరి దివ్య అవతారాలను, లీలలను దర్శించాలి. భగవత్ సౌందర్యాన్ని, సౌలభ్యాన్ని, వాత్సల్యాన్ని, మందహాసాన్ని, వేయి వెలుగులను క్రమంగా ఉపాసించి, తరించాలి