శివా ! నీవు మంచు పానుపుల్లో నివసిస్తూ
సుఖాల పరుపులపై నను పరుండ బెట్టావు
నా కష్టాలు నీ గరళం లో ఉంచేసిన
నీ బాధ నాకు తెలియకుండా
నీ ముఖమంతా పున్నమి చంద్రుడల్లే నవ్వేసిన
నిను చూసి సంబరపడిన నా తల్లి పార్వతి
నీ తలపై అష్టమి చంద్రుడిలా వెలిగిపోతోంది చూశావా
No comments:
Post a Comment