శివోహం

నిరతము నిన్నే నమ్మితి నిఖిలలోకపూజ్యా

సతతము నామది సంతసముతో

ఆనందపారవశ్యముతో నీపదపద్మముల సన్నిధిన 

నిశ్చలమైనిల్చె

నీకై నేచేయుజపము,తపము ఫలింపజేయరా

నిన్నుతప్పఅన్యమెఱుగను

నీలకంఠేశ్వరా

జాగుచేయకరారా

కాలాతీతముచేయకురా

కాలేశ్వరా కాళేశ్వరా

నీ కనుచూపుతో కాంతినై లయమొందెద నీలో

కలకాలమూ నీతో నీలోనే నిల్చెద

కామేశ్వరా.

సదాశివార్పితం!

శివోహం

సత్యమనగా జగత్తును నాటకంగా ఆడించే పరమాత్మ...

అసత్యమనగా  జగత్తు పై జీవుడు పెంచుకున్న అనవసర మాయామోహం...

జీవుడు జగత్తు పై తాను పెంచుకొన్న మాయా మోహం లో తగుల్కొని విలపిస్తున్నంత సేపు మనస్సుకు శాంతి లభించదు...

జీవుడి లో సత్యమైన పరమాత్మ స్వరూపం ప్రకాశించినప్పుడే మనస్సుకు శాంతి విశ్రాంతి...

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం.

శివోహం

శివా!ఆది శక్తి నీ అర్ధ భాగమన

సర్వ శక్తులు నీ ఆధీనమని

అర్ధమయ్యిందిలే అర్ధనారీశ్వరా

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

తండ్రి వలె దయగల మహారాజు...

తండ్రి చిటికెడు విభూది కి కరుణిస్తే...

పిడికెడు అటుకులు బెల్లం నీకు చాలు...

హరిహరపుత్ర మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

శివ...

మదిలో కలవరం కనిపించే లోకం పోకడకు

యదలో అలజడి కదిలే కాలం తీరుకు కాదేమో...

నీ ఆటలో పావును కదా...

బంధాల బందీకానలో నను బందించి ఆశల పాశాలలో శోదించి మనుసును మరీ రాటుదేలుస్తున్నావు...

మహాదేవా మరో అధ్యాయానికి తెర తీస్తున్నావా...

ఏ తీరం చేర్చినా భారం భరోసా నీదే తండ్రి...

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

శివా!శంఖములో పోసిన గాని తీర్ధము కానట్టు

నీ చరణములు చేరిన గాని సౌఖ్యము లేదు

కూడి లేనిదే కదా కోరేది,కూడనీ ఆ సౌఖ్యం

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

స్వేచ్ఛగా విహరించే

నా ఊహల ప్రపంచంలో

నీ పాద రేణువునై 

ఇసుమంత గర్వించా

నిత్య ఘోషయైన

నా అంతరంగ సాగరాన

ఆటుపోటుల మయమై

అనుదినము కృశించా

భౌతికంగా నేను

అవధులలో చరించినా

భావ విశృంఖల ప్రవాహాన

అనంతమై శోభించా 

ఎల్లలు లేని నా భక్తి ప్రేమ తత్వాన

నీ విలాసాన్ని కనుగొన్నానని హర్షించా

నీ దయా ప్రబోధాన నను శాసించే 

నీ చూపుల గని పరవశమై తరించా...

ఓం శివోహం...సర్వం శివమయం.