Mahadeva

 శివా!గణపతి ధళపతులు ఇద్దరూ

నాభి సంబంధము లేకనే నడయాడ వచ్చారు

నీదు సుతులుగ తెలిసి పూజలందేరు ..

మహేశా . . . . . శరణు .

శివా!సృష్టి స్థితి లయములు వేరైనట్టే

నీ కుడి ఎడమల తేడా చూపేవు కానీ

నీ తేజమున ఏ భేదము తెలియరాలేదు

మహేశ . . . . . శరణు .

 దేదీప్యమానమైన

దివ్య ప్రకాశాన్ని

దేహీభూతమైన

దేహం దర్శిస్తూనే ఉంటుంది ...

అందుకే

అది దగ్ధం అవుతూ

దహింపబడుతూ ఉంటుంది ...

శివోహం శివోహం

"నేను" కాలితేనే

"తాను" కనిపిస్తాడు

"నేను" కు "మేనులు"

దొరికితే దహనాలు తప్పవు

దహనాల దేహాలలో సందేహాలు

దహనం అయ్యే కొలదీ తేజం

దేదీప్యమానంగా వెలుగొంది

ఆదిదేవుడు పరమశివుని ఒడిని

చేరు తీరు దగ్గర అవుతోంది

పరమేశ్వరా! నీ దయ ఎట్లున్నది

నా నేను ల మేనులు ఏకమై నిను

చేరే దారి చూపరాదా! పరమేశ్వరా

ఓం శివాయ నమః శివాయై నమః

శివప్పా

నీ కైలాసం చేరాలంటే ...

అశ్వమేధ

యాగాలను చేయలా ...

అశ్రు నయనాల

ఆరాధనలు చేయలా ...

తెలియచేయి తండ్రీ

తాత్పర్యం తిరిగేసి వ్రాయి మహాదేవ ...

శివోహం శివోహం

"పరి" త్యాగం నేను చేయగలనా?

పరమేశ్వరా! కైలాసం చేరేందుకు

సాధన

తండ్రి శివప్ప

నైవేద్యం వంటిది ...

అందులోని

రుచి అందుకోవాలంటే

కఠోర శ్రమ చేయవలసినదే ...

శివోహం శివోహం

ఊపిరి ఊయలలో

అటుపోటులు తప్పవు

తెలిసి చేసిన తెలియక చేసినా

ఏ జన్మలో కర్మనో

ఈ జన్మలో అనుభవిస్తున్నా

అంటూనే! మరుజన్మకు

మంచి పునాది వేసే దారి

వెదకకుండా! నింద దైవం

పై వేసి, నిష్టూరం ఆడకుండా

కర్మ ఫలాలను అనుభవించి

పాప క్షయం చేసుకుని నూతన

జీవిత సోపానాలు వేసుకునే

దారి చూపించు దక్షిణామూర్తి

ఓం శివాయ నమః శివాయై నమః

నీ నామ గానమే సుమధురం

పరమేశ్వరా! నీ వదనమే ఆనంద

మందారం మల్లికార్జునా!

గంధ పుష్పాక్షతలను సమర్పించే వేళ

నా మనసు నీపై లగ్నం అయితే అదే చాలు

ఆ వాసనలు మాయమై! పరవశ పరిమళాలు

వెదజల్లేను విరూపాక్షా! ఈశ్వరా

ఓం శివాయ నమః శివాయై నమః

శివప్పా

ఈ దేహానికి

బయటా దుర్గంధమే

లోపలా దుర్గంధమే ...

ఎక్కడ

ఉన్నాయి తండ్రీ ...

నీదైన భస్మ

సుగంధ సుపరిమలాల సౌరభాలు ...

మేనును తాకనే లేదు

మది పులకరించనే లేదు ...

శివోహం శివోహం

ఈశ్వరా!

ఈ లోకం తీరు ఊరు దాటిన

కాటిలో కూడా కనబడుతుంది

జీవితం ఉన్నన్నాళ్ళు కానని

బంధువులు బంధాలు మిగిలిన

రూకల నూకలు గురించి తగవులాడి

చివరి ప్రయాణం కూడా ప్రశాంతత

లేని తీరుగ కట్టెకు కాటికి కూడా

ధర కట్టి కలియుగంలో ధర్మం లేదని

ఋజువులు చేస్తున్న రోజులివి శంకరా

చివరి క్షణాల వేదనలో నీవే తోడుగా

నిలిచి జీవాత్మకు ప్రశాంతత కలిగించే

పని చాలా మిగిలిపోతుంది సర్వేశ్వరా

ఓం శివాయ నమః శివాయై నమః

తండ్రీ

నీవే కదా ...

జననమైనా జ్ఞానమైనా

దేహమైనా ధ్యానమైనా ...

కష్టమైనా కాష్టమైనా

భిక్షమైనా భస్మమైనా ...

మంత్రమైనా మౌనమైనా

మరణమైనా మోక్షమైనా ...

శివోహం శివోహం

 శివా!విశ్వమంత వెలుగులొ నీవు కానరావు

అంతరాన చీకటిలో సాగకుంది నా పయనం

గమ్యం చేరనీ గమనాన నీవే తోడుగా

మహేశా . . . . . శరణు.

వెలుగువో

నా ముందు

వెలిగే ప్రమిదవో ..

శివ ఓం

ఉన్నదంతా చీకటే

నాకు కనిపించే వెలుగు

నీవే కదా పరమేశ్వరా

ఓం శివాయ నమః శివాయై నమః

అమ్మ అన్న పిలుపు లో

అమృతం దాచావు తల్లీ

ఆ పిలుపులో

మాధుర్యం అనుభవించిన

వారికే తెలుస్తుంది

ఆ కన్నుల్లో

కరుణకు అంతము లేదు

నీ వాత్సల్యంలో

ఆదరణకు అవధులు లేవు

నీ ప్రేమలో

దయకు పరిధులు లేవు

జన్మ జన్మల

నీ సేవ చేసే

మహా భాగ్యాన్ని

ప్రసాదించు తల్లీ

ఎందుకు కన్నయ్యా

నాపై అంత చిన్న చూపు

ఆ లేగ దూడకు

ఉన్న స్వచ్చ.మైన

మనసు ప్రేమ

నాకు లేదనేగా

ఆ పశువుకు ఉన్న

సేవా భావం

సమర్పణా

నాకు రావనేగా

ఆ జీవికి ఉన్న

ఏకగ్రత సాత్వికత. నాలో ఉండవనేగా

మలచుకో మాధవా

ఆ లేగ దూడ కన్నా

ఎక్కువగా నీతోనే ఉంటాను

నీ సేవలే చేస్తాను

నీ పదములే నమ్ముతాను

 శివ!

నేను పశువును...

నీవు పశుపతివి...

పశువులను పాలించే పరమాత్మ...

అజ్ఞానముతో, అవిద్యతో బంధించబడిన నన్ను నన్ను కాపాడటం నీ బాధ్యత.

శివ నీ దయ.

 

https://whatsapp.com/channel/0029Va9CNhj2phHQFeKqhY0u

శివ!

ఎప్పుడూ మూసి ఉండడానికి మూడు కన్నులెందుకయా ముక్కంటిశ...

మాయలో మా కన్ను మూసుకొన్న మాకు జాగారమేలయా జంగమయా..

మాలో మదమత్సరము అణచగా మూడోకన్ను తెరవవయా త్రినేత్రా.

మహాదేవా శంభో శరణు.

నీ చిరునవ్వుల చిరుజల్లులు నా పై కురిపించి వెళ్ళు.... అరుణాచల

 కట్టెను

కాటిని

వెలకట్టి అమ్మేటి ...

ఈ లోకంతోనే

నీకు నీవుగా మహాదేవునిగా

" చాలా పని ఉంది తండ్రీ " ...

శివోహం శివోహం

ఈశ్వరా!

ఈ లోకం తీరు ఊరు దాటిన

కాటిలో కూడా కనబడుతుంది

జీవితం ఉన్నన్నాళ్ళు కానని

బంధువులు బంధాలు మిగిలిన

రూకల నూకలు గురించి తగవులాడి

చివరి ప్రయాణం కూడా ప్రశాంతత

లేని తీరుగ కట్టెకు కాటికి కూడా

ధర కట్టి కలియుగంలో ధర్మం లేదని

ఋజువులు చేస్తున్న రోజులివి శంకరా

చివరి క్షణాల వేదనలో నీవే తోడుగా

నిలిచి జీవాత్మకు ప్రశాంతత కలిగించే

పని చాలా మిగిలిపోతుంది సర్వేశ్వరా

తండ్రీ

నీవే కదా ...

జననమైనా జ్ఞానమైనా

దేహమైనా ధ్యానమైనా ...

కష్టమైనా కాష్టమైనా

భిక్షమైనా భస్మమైనా ...

మంత్రమైనా మౌనమైనా

మరణమైనా మోక్షమైనా ...

శివోహం శివోహం

నేనైనా నువ్వైనా

నీవే కదా ఈశ్వరా

అయినా జీవునిగా

ఆరాటం నిత్య పోరాటం

నిను ఆరాధించడం మినహా

ఏమీ చేయలేను, అన్నీ నీవే

అయి నిలబడు పరమేశ్వరా

ఓం నమః శివాయ శివాయై నమః

నీదైన

జీవిత పయనంలో ...

నీకు తెలిసినది

గొప్పదే కావచ్చు ...

కానీ .....

నీకు తెలియనిది

ఇంకా చాలా చాలా గొప్పది ...

శివోహం శివోహం

శివప్పా

నీ స్నిగ్ధ సౌందర్య

సమ్మోహన రూపానికి ...

నాలో

నేను వివశున్ని ...

నాలో

నేను విరాగిని తండ్రీ ...

శివోహం శివోహం

నిన్ను

నీవు ప్రశ్నించుకోలేకపోతే

నీలో

నీవు తొంగి చూసుకోలేకపోతే ...

లోన ఉన్న

ఆ మహాదేవుడు మాత్రం

ఏమి చేయగలడు

కర్మాణుసారం వదిలేస్తాడు అంతే ...

శివోహం శివోహం

శివుని యందు ఉన్న

అచంచలమైన ఆత్మ విశ్వాసానికి ...

ఏ విధమైన సడలింపులు

సవరణలు ఉండనే ఉండకూడదు ...

శివోహం శివోహం

తండ్రీ

శివప్పా

నిరీక్షిస్తూనే ఉంటాను

చివరి క్షణం వరకు

నీవు కనిపిస్తావేమోనని ...

ప్రార్థిస్తూనే ఉంటాను

తుది ఘడియ వరకు

నీవు పలకరిస్తావేమోనని ...

శివోహం శివోహం

శివప్పా

నీ గురించిన

కొన్ని భావాలు ...

మాటల్లో కన్నా

మౌనంగానే బాగుంటాయి ...

ఏ కన్నీటి ధారలగానో

ఏ ఆనంద భాష్పాలగానో తండ్రీ ...

శివోహం శివోహం

శివప్పా

నీ రుద్రం

నా హృదయ సాగరంలో

ఎగిసిపడే అలలా ఉంటుంది ...

నీ నమకం

నా నుదుటిపై విభూదిలా

నమ్మకంగా నిలుస్తూ ఉంటుంది ...

నీ చమకం

నా చితిమంటల కడదాకా

చేరువుగా వస్తూనే ఉంటుంది ...

నీ మహాన్యాసం

నా ముగింపు వేడుకలలో

మవునంగా నిలిచి ఉంటుంది తండ్రీ ...

శివోహం శివోహం

తెలుసు

నివసిస్తున్నది

మాయా ప్రపంచంలోనని ...

అందుకే

జీవిస్తున్నా

నీ సత్య నిజలోకంలో తండ్రీ ...

శివోహం శివోహం

శివప్పా

ఏ పెద్ద జ్ఞానమో వద్దు ...

నిన్ను తెలుసుకునే

ఎరుక చాలు తండ్రీ ...

శివోహం శివోహం

శివప్పా

మది నిండా నీ రూపమే

హృది నిండా నీ ధ్యానమే ...

తనువంతా నీ తత్వమే

ఇక నేననే నా ఉనికి ఎక్కడ తండ్రీ ...

" అంతా శివమయమే "

శివోహం శివోహం

లోపల ఉన్న

వ్యవస్థలు అన్నీ

ఏ లోపాలు లేకుండా ...

నిరంతరంగా

నిరాఘాటంగా

నడయాడుతూ నర్తిస్తున్నాయంటే ...

నిటలాక్షుని

దయా దాక్షిణ్యాల

మహా ప్రసాదమని మరచిపోకు ...

శివోహం శివోహం

కైలాసం అంటే

ఎక్కడో ఉండదు ...

శివుని ముందు

నీవు కూర్చున్న చోటే కనిపిస్తుంది ...

శివోహం శివోహం

శివప్పా

నిన్ను

కరిగించి కదిలించే

కన్నీటి కృతులను రాయలేను ...

నీవే

నీ కైలాసాన్ని కాదనుకుని

నా కోసం కదలి రావయ్యా తండ్రీ ...

శివోహం శివోహం