శివోహం

కనిపించేది వెలుగు...

కనిపించనిది చీకటి...

చీకటి వెలుగులు కనులు మూసుకున్న...

మౌనంలో నిన్ను చూసే భాగ్యం ప్రసాదించు పరమేశ్వరా...

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

శివా!కర్మ ఫలమున జన్మ కూడి వచ్చినగాని

నిన్ను కొలిచెడి బుద్ది కలుగనిమ్ము

కలిగిన బుద్ది కైవల్య పదమున సాగనిమ్ము

మహేశా  .  .  .  .  .  శరణు  .

 శివా!నీ జాడ తెలుపమన్నాను

నా జాడ చెరిపివేయమన్నాను

నీవాడగ నన్ను నిలుపమన్నాను

మహేశా ..... శరణు.

 శివా!అభిషేకమంటూ ఏమేమి పోసినా

చెట్టు క్రిందకు చేరి మేమేమి అడిగినా

అన్నింటా మౌనమా ,అది నీకు మోదమా

మహేశా. .  .  .  .  .  శరణు .

 శివా!ఈ శ్వాసల పర్వం ముగిసేలోగా

ఈ ఆశల సౌధం ఆహుతయ్యేలోగా

నీ ఎఱుక కలిగించరా,నన్ను విడిపించరా

మహేశా . . . . . శరణు .

శివోహం

శంభో...

నా మనసు క్షణక్షణం ఎగిరెగిరి పడుతూ మారుతూ ఉంటుంది...

నీకు తెలియంది ఎం ఉంది శివ సకల మాయాలు మొసాలు చేసేది ఇదే...

దీని రాకడపోకడ ఎవ్వరూ ఎరుగరు నీవు తప్ప...

మాయదారి మనసు కల్లు తాగిన కోతి వలె మొహం అనే ఆ చెట్టు నుండి ఈ చెట్టుకు తిరుగుతుంది...

దాన్ని నీ ముడొనేత్రం తో కాల్చి భస్మం చేసి నీ నుదాటనా పూసుకో...

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

భక్తే ప్రేమ...

ప్రేమే భక్తి...

ప్రేమే ఆరాధన...

ప్రేమే దైవం...

ప్రేమే పరమాత్ముని స్వరూపం...

ప్రేమే ఈశ్వరీయగుణం...

ప్రతి ఒక్కరి అంతఃచేతనల్లో వున్న అంతరాత్మే ప్రేమస్వరూపుడైన దైవం...

నా అనేవారికే పరిమితం చేయకుండా అందరిలోవున్న ఆత్మే ప్రేమస్వరూపుడైన భగవంతుడని గ్రహించి, దయార్ధమైన ఆలోచనలూ, మాటలు, చేతలతో అందరితో ప్రేమగా ఉంటే పరమాత్మను పొందగలం...

భగవంతుని ప్రేమను పొందాలంటే మనలో ప్రేమతత్వమును పరిపూర్ణంగా పెపొందించుకోవాలి. సర్వదా, సర్వత్రా ప్రేమతో, సంయమనంతో, సహనంతో వుండాలి...

అంతటా ఈశ్వరున్నే చూడగలిగే స్థితిలో వుండగలగాలి...

మనం పరిపూర్ణమానవులుగా ఎదగాలంటే మనస్సుకు ఏ స్థితిలోనైనను ప్రేమ, దయ, ప్రశాంతత, సృజనాత్మకతతో వుండగలగడం నేర్పించాలి...

అదే నిజమైన భక్తి...

ఓం శివోహం... సర్వం శివమయం

శివోహం

శంభో!!!

నాకు ముందుముందు ఏజన్మ ప్రసాదించిన నీ పాదభక్తిరసంతో నిండిన హృదయం ఉండేలా చూడు...

శివా! నన్ను నరునిగా, వానరునిగా అయినా పర్వాలేదు...

నన్ను కొండగా చేసినా,పక్షిగా చేసినా, వనంలో మృగంగా చేసినా దిగులుపడను...

పరమేశ్వర నన్ను చెట్టుగా, సరోవరంగా, సాలెపురుగుగా ఎలాసృజించినా నొచ్చుకోను...

దేహం ఏదైనా పర్వాలేదు ప్రభు నా హృదయంలో నీపాదపద్మస్మరణానందలహరీ ప్రవాహం నిండుగా ఉండేలా చూడు...

మహాదేవా శంభో శరణు...

శివోహం

శంభో...

భువిపై జీవులు బ్రతకటానికి భుక్తము కడుపు కైలాసమైనా బాగుండును...

కాస్తా చల్లగానైనా ఉండును

కడలియే యది ఎన్ని నదులు కలిసినా

కనుమరుగైపోతున్నాయి...

చేసిన పొరపాట్లకు కలుషితమై జీవితం

తడబడుతున్నవేళ చిరుదీపంలా నీవగపించావు...

నిన్నే నమ్మి కొండంత ఆశతో ఆర్తిగా కోరుచున్నా...

కడలిని కైలాసముగ మార్చి కరుణించవయా శివ...

మహాదేవా శంభో శరణు.

శివోహం

శివా!బయటకి వస్తే చూద్దామని  నేను

లోపలకి వస్తే కనబడదామని నీవు

ఎదురు చూపులే ఇద్దరివీ

మహేశా . . . . . శరణు .

 శివా!కదలగా లేని నీవే మమ్ము కదిలిస్తున్నావు

కనబడని నీవే మమ్ము కనబరుస్తున్నావు

మాకు ఇది చోద్యము నీకే ఇది సాధ్యము

మహేశా  .  .  .  .  .  శరణు  .

 శివా!ఈ రథమును కూర్చిన నీవే

సారథినెరిగించు వారధి దాటించు

నిను చేరుట ఎఱిగించు 

మహేశా . . . . . శరణు

శివా!కరుణించగ నీకు హద్దులు లేవు

నీ కటాక్షానికి పద్దులు లేవు

నా ఆనందానికి అవదులు లేవు

మహేశా  .  .  .  .  .  శరణు .

 శివా!ఆలింగనము కోరి అలమటించేను

ఆలకించవయ్యా నాదైన ఆర్తి

పాలించవయ్యా ఓ లింగమూర్తి.

మహేశా . . . . . శరణు .

శివా!నా ఇరుకు గుండెలో ఇమిడిన నీకు

నా ఇంటి పేరున ఇమడ ఇబ్బంది ఏమి

ఇమిడినంత నాకు అది ఎంతో ఘనము

మహేశా . . . . . శరణు .

 శివా!నీటి బుడగను మనిషిగ జేసి

ఆ మనిషి జీవితం నీటి బుడగగ జేసి

చిత్రాలు చేసేవు చిత్తాన శివుడా .

మహేశా......శరణు.

 శివా!పాదమైనా పదములైనా నిన్ను చేరుటకే

శేషమైనా విశేషమైనా నిన్ను తెలియుటకే

జననమైనా మరణమైనా నిన్ను చేరుటకే

మహేశా....శరణు.